توضیحات
کتاب «پنداشت تربیت: چرا بچه ها این گونه که می بینیم بار می آیند؟» از مجموعه‌ی «کودک و تجربه ی طبیعت» منتشر شده است و نگاهی تازه به موضوع ژنتیک، تربیت و محیط در تبدیل کودک به آنچه هست می‌اندازد. مطالعه‌ی این کتاب برای والدین، مربیان، روان‌شناسان و پژوهشگران حوزه‌ی کودک بسیار پربار خواهد بود.
تا چندی پیش، هم مردمان عادی و هم اساتید روان‌شناسی باور داشتند دو عاملی که تعیین می‌کند فرزندان شما چه کسانی خواهند شد یکی طبیعت، یعنی ژن‌های آن‌ها، و دیگری تربیت، یعنی نحوه‌ی بزرگ کردن‌شان، است: قانون طبیعت و تربیت. طبیعت به والدین یک بچه می‌دهد، اما نتیجه‌ی نهایی بستگی به این دارد که آن‌ها چگونه او را تربیت می‌کنند. تربیتِ خوب می‌تواند بسیاری از اشتباهات طبیعت را جبران کند و فقدان تربیت ممکن است بهترین تلاش‌های طبیعت را روانه‌ی سطل زباله کند! اما در این ماجرا محیط چه نقشی دارد؟ آیا تربیت همان محیط است؟
کاربرد «تربیت» به عنوان مترادف «محیط» بر این فرض استوار است که آنچه رشد کودکان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد غیر از ژن‌ها، نحوه‌ی بزرگ کردن آن‌هاست. جودیت ریچ هریس، نام این فرضیه را «پنداشت تربیت» می‌گذارد. او پس از بزرگ کردن دو فرزند خود و نوشتن سه نسخه از کتاب‌های درسی کالج درباره‌ی رشد کودک رفته‌رفته در این فرضیه شک کرد و در نهایت، به این نتیجه رسید که تربیت همان محیط نیست!
اما جودیت ریچ هریس چگونه می‌تواند شما را قانع کند که در کنار ژنتیک و تربیت والدین، عوامل محیطی و به‌ویژه گروه همسالان در تبدیل شدن کودکان به آنچه امروز هستند، تأثیرگذار است؟ درک این فرضیه‌ی جدید نیازمند تفکر و تعمق در تاریخ تکاملی گونه‌ی انسان و حتی انداختن نگاهی دوباره به جوامع شامپانزه‌هاست. در این سفر دورودراز با او همراه باشید.
انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد از مجموعه‌ی «کودک و تجربه ی طبیعت» عناوین زیر را در راستای آگاه‌سازی والدین، مربیان و تمام علاقه‌مندان به حوزه‌ی کودکی منتشر کرده است:
هنوز بررسیای ثبت نشده است.