قورباغه‌ی آوازخوان

قورباغه‌ی سبز کوچولو، لباس صورتی و آبی‌اش را تنش کرده بود و آمده بود پیش باقی حیوانات جنگل. او تازه آواز خواندن یاد گرفته بود. برای همین دلش می‌خواست کسی را پیدا کند تا سر حوصله به صدای او گوش بدهد. اول از همه هم چشمش به بُزی با شاخ‌های بلند افتاد و خواسته‌اش را به او گفت. اما بز گفت که خیلی کار دارد… بچه‌ها وقتی به اینجای کتاب «قورباغه ی آوازخوان» می‌رسند، دست‌شان را جلو می‌برند تا صفحه‌ی کتاب را ورق بزنند. اما… اینجا را ببینید صفحه‌‌ی کتاب نصفه است! و وقتی آن را ورق می‌زنی، نصفی از شاخ بز توی صفحه‌ی بعدی جا می‌ماند و می‌شود ادامه‌ی نوک بلند دُرنا! حالا قورباغه همان‌طور که گوشه‌ی صفحه‌ی قبلی نشسته و چهره‌‌اش پیداست، دوباره می‌پرسد: «برای‌تان آواز بخوانم؟» اما دُرنای مادر هم خیلی وقت ندارد. برای همین به او می‌گوید: «نه! من باید به بچه‌هایم پرواز کردن را یاد بدهم!» این‌طوری می‌شود که «قورباغه ی آوازخوان» می‌رود سراغ باقی دوستانش. به نظر شما، در صفحات بعدی، تصاویر کدام‌یک از جانوران تغییر می‌کند و به جانوری دیگر تبدیل می‌شود؟

طراحی کتاب «قورباغه ی آوازخوان»، در عین سادگی، شگفتی می‌آفریند. با ورق زدن هر صفحه، تصاویر تغییر می‌کنند و به شکل دیگری درمی‌آیند. کتاب سعی دارد مخاطب را در کارِ تغییر و تبدیل شکل‌ها دخالت دهد و از او بخواهد فعالانه در تصویرخوانی و جذب مفاهیم مشارکت کند.

علی خدایی، تصویرگر این اثر، فعالیت حرفه‌ای خود را از سال ۱۳۶۵ آغاز کرده و تاکنون بیش از ۸۰ عنوان کتاب را تصویرگری کرده است. او طراحی ، تألیف و تصویرگری کتاب‌های فراوانی را بر عهده داشته است:

– آرش دلاور کوهستان
– نه نمی‌خوام
– داریوش و بردیا
– روزی به نام سده – داستان‌های شاهنامه
– سرنیزه‌های جادویی – داستان‌های شاهنامه
–کلید کوچولو
– کوروش فرزند ماندانا
– تو لک‌لکی یا دارکوب ؟
– آ مثل آهو
– ف مثل فیل
– از این طرف نگاه کن
– چرا تو سنگی
– عدد‌های من