دوستتان دارم مایکل کالینز

رمان «دوستتان دارم مایکل کالینز» داستانی درباره‌ی نوشتن، فضانوردی، تنهایی، خانواده و روابط خانوادگی و عشق و دوست داشتن است.

در سال ۱۹۶۹، هیجان‌انگیز‌ترین واقعه‌ی تاریخ آمریکا در شرف وقوع بود: قدم گذاشتن انسان روی ماه. این واقعه چنان مهم بود که تمام مردم، حتی بچه‌‌مدرسه‌ای‌ها آن را دنبال می‌کردند. این‌طوری شد که خانم معلم تصمیم گرفت تکلیفی هیجان‌انگیز برای بچه‌ها تعیین کند. او از شاگردان کلاس خواست از میان سه فضانوردی که در سفر به ماه حضور دارند، یکی را انتخاب کنند و برایش نامه بنویسند. دخترهای کلاس نیل آرمسترانگ را انتخاب کردند؛ چون فرمانده بود و پسرها هم رفتند سراغ باز آلدرین؛ چون اسمش باحال بود! وقتی نوبت به مِی‌می رسید که فضانورد محبوبش را برای نامه‌نگاری مشخص کند، او سریع گفت مایکل کالینز. ای وااای… او فضانوردی را انتخاب کرده بود که اصلاً قرار نبود از سفینه پیاده شود و پا روی ماه بگذارد! راستش را بخواهید مِی‌می در ابتدا حتی همین را هم نمی‌دانست. در واقع، او کالینز را انتخاب کرد، چون دلش به حال او سوخته بود! آخر جلوی اسم مایکل کالینز هیچ ضربدری وجود نداشت و این یعنی هیچ‌کدام از بچه‌های کلاس او را انتخاب نکرده بودند. انگار کالینز هم مثل مِی‌می تنهای تنها بود!

هرچند بچه‌های کلاس حسابی به انتخاب مِی‌می خندیدند، او بعد از نوشتن اولین نامه و پایان مدرسه باز هم به نامه‌نگاری‌هایش ادامه داد؛ چون این کار به او آرامش می‌داد. حتی زمانی‌که تمام اعضای خانواده‌ یکی‌یکی خانه را ترک کردند، او به نوشتن ادامه داد! در نهایت، فقط مِی‌می ماند و گربه‌اش باستر! اما چطور چنین چیزی ممکن است؟ شما فکر می‌کنید در ادامه چه اتفاقی برای مِی‌می کوچولو می‌افتد؟