خانه‌ی خاله

در کتاب «خانه‌ی خاله» بیش از هرچیزی با انگشتان دستان‌مان کار داریم. انگشت‌هایی که ۵ تا ماهی توی آب می‌شوند یا ۵ بزغاله‌ی توی مزرعه که خاله‌خانم شیرشان را می‌دوشد و دوست‌شان دارد. شاید هم بشوند ۵ خیار تُرد و خوشمزه‌ی توی سبد که وقتی خاله‌قدقدا می‌پرد روی میز، چهارمی را برمی‌دارد و با خودش می‌برد. قار قار قار… آخ آخ آخ… داشت یادمان می‌رفت ۵ تا کلاغ تر و فرز هم توی کتاب هستند… و ۵ تا انگشتی که شده‌اند ۵ تا آدم‌برفی کلاه‌به‌سر. بچه‌ها نکند حواس‌مان پرت شود و آدم‌برفی‌های‌مان یواش یواش آب شوند؟

کتاب «خانه‌ی خاله» مجموعه شعری دوست‌داشتنی و بسیار جذاب است. مصطفی رحمان‌دوست درباره‌ی این سروده‌ی خود می‌گوید: «دست‌های کودکان‌تان را به بازی بگیرید، از انگشت‌های آن‌ها شخصیت‌های خیالی بسازید، ترانه‌های کتاب را با آهنگی شاد و خودساخته بخوانید و لحظه‌های شاد، شیرین و آرامش‌بخش برای خودتان و آن‌ها فراهم آورید. مطمئن باشید مهارت شمردن و جمع و تفریق، کمترین دستاوردی است که از خواندن و تکرار ترانه‌های نمایشی و قصه‌های منظوم از این دست، نصیب کودکان می‌شود.»