من ناشنوا هستم

– «من ناشنوا هستم» و از سمعک استفاده می‌کنم.

الهام ده سال دارد و صداها را به‌سختی می‌شنود. برای همین نیاز دارد از سمعک استفاده کند. اما بعضی از بچه‌ها با سمعک هم نمی‌توانند بشنوند. برای همین لازم است که زبان اشاره و لب‌خوانی را یاد بگیرند. افراد خانواده‌ی الهام زبان اشاره را بلدند، اما بچه‌های مدرسه نه. گاهی الهام نمی‌تواند با بچه‌ها ارتباط برقرار کند و از اینکه با کسی دوست شود می‌ترسد. به نظر شما، چون او ناشنواست، نباید با کسی دوست شود یا اینکه توانایی‌هایش از سایر بچه‌ها کمتر است؟ در حقیقت، درک بهتر مسئله‌ی ناشنوایی به شما کمک می‌کند تا بفهمید بچه‌های ناشنوا هم می‌توانند درست همان کارهایی را انجام دهند که بچه‌های سالم انجام می‌دهند.

کتاب «من ناشنوا هستم» داستانی درباره‌ی کودکی با نیازهای ویژه است. این کودک ناشنوا از ترس‌هایش و راه‌های درست ارتباط برقرار کردن با دیگران برای مخاطب می‌گوید.

جنیفر مورمالینوس، نویسنده‌ی این کتاب، نگاهی دقیق به حوزه‌ی معلولیت دارد و تلاش می‌کند با نشان دادن درست تفاوت‌ها و توانایی‌های این کودکان، آنان را برای ورود به جامعه آماده کند. از سویی به سایر افراد هم آموزش می‌دهد که این کودکان را به‌درستی بشناسند. «همه چیز روبراه است» کتاب دیگر او در حوزه‌ی کودکان دارای نیازهای ویژه است.