سیارات دور – کاوش در فضا

کتاب «سیارات دور» در سیزده فصل درباره‌ی چهار سیاره دور از خورشید توضیح داده است.

از آنجا که سیارات دور غول‌پیکر هستند به غول‌های گازی معروفند. این سیارات چنان عظیم‌اند که نیروی جاذبه‌شان مقدار فراوانی از گازها را در پیرامون آنها نگه داشته است. یعنی هر کدام از آن‌ها جو بسیار ضخیمی دارند.

مشتری بزرگ‌ترین سیاره‌ی منظومه‌ی شمسی است و صدها گردباد در سطح آن می‌وزند. بزرگ‌ترین آنها به لکه‌ی قرمز بزرگ معروف است و قطرش به دو برابر قطر کره‌ی زمین می‌رسد. گردبادی که سیصد سال پیش رویت شد و هنوز هم وجود دارد. برای تحقیق و بررسی روی مشتری تا به حال چهار کاوشگر ارسال شده است.

زحل به دلیل حلقه‌های رنگارنگ پیرامون خود یکی از شگفت‌انگیزترین و زیباترین سیارات است. حلقه‌های پیرامون زحل به صورت ورقه‌های جامد به نظر می‌رسد اما در حقیقت از ذرات سنگ و یخ تشکیل شده است. اندازه‌ی این ذرات متفاوت است و بعضی از آنها حتی از خانه هم بزرگ‌ترند. این سیاره مانند یک فرفره‌ی چرخان است که هنگام چرخش به یک سمت کج می‌‌شود.

اورانوس نیز مانند مشتری و زحل عمدتا از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است، اما اورانوس به خاطر وجود گاز متان در جو ضخیمش رنگ آبی زیبایی دارد. محور چرخش اورانوس به دور خورشید تقریبا نود درجه از خط قائم انحراف دارد. در نتیجه گویی این سیاره به پهلو خوابیده است.

نپتون کوچک‌ترین و دورترین سیاره‌ی گازی منظومه‌ی شمسی است و شباهت زیادی به اورانوس دارد. آن‌هم بابت وجود گاز متان به رنگ آبی دیده می‌شود.

کوتوله‌ها اجرام آسمانی شبیه به سیارات کروی‌اند و پلوتو که قبلای یکی از سیارات منظومه‌ی شمسی محسوب می‌شد، حالا یکی از آنهاست.

اگر دوست دارید درباره‌ی این سیارات بیشتر بدانید، حتما کتاب سیارات دور را بخوانید.

در پایان کتاب ذیل عنوان تقویم وقایع علم نجوم، برخی رویدادهای علمی و تاریخشان ذکر شده و در ادامه واژه‌نامه و فهرست اعلام نیز آورده شده است.

سیارات دور یک کتاب از مجموعه‌ی شش جلدی کاوش در فضاست. جلدهای دیگر از این قرارند: خورشید، ستارگان دنباله‌دار و سیارک‌ها، ستارگان و کهکشان‌ها، کره‌ی ماه، سیارات نزدیک،