بسته نمایشگاه کتاب برای نوجوانان ۱۲ تا ۱۵ سال – شماره یک

شب بود، شب سفید. برف می‌بارید، برف سفید. دل‌ام می خواست برای شب، ستاره بسازم. آتش نداشتم. آتش‌ام خاکستر شده بود. چند ستاره‌ی خاکستری ساختم. در آسمان جایی برای آن‌ها نبود.

این حقیقت دارد که هر آن ممکن است اقیانوس طوفانی و آتش‌فشان شعله‌ور شود. ما باید این واقعیت را بپذیریم، اما بدون وحشت. باید به خود بگوییم: روزی خواهم مرد. آیا مهم است که سبب مرگ من اقیانوس باشد یا آتش‌فشان یا ضعف پیری؟

بر روی بلمی ساخته از تخته و ریسمان، دخترکی بر آب پارو می‌‍‌زد. در راهی که پیش گرفته بود به سوی افق می‌راند. اما افق بسیار دور بود.

همه‌چیز با سوسکی مهاجم آغاز شد که نیمه‌شب به اتاق‌خواب ما شبیخون زد و شوهر عزیزم را از پای در آورد. در مقابل آنچه بعدا کشف کردم، شاید مرگ شوهرم چندان اهمیتی نداشته باشد. منظورم مرگ میلیون‌ها موجود آش‌پزخانه‌ای است. این‌که چطور توانستم از جنایت بزرگی که در سرداب تاریخ مدفون شده بود، پرده بردارم.