من خوش‌اخلاقم

داستان «من خوش اخلاقم» با آمدن چندین ابر سیاه بداخلاق یعنی فکرهای منفی شروع می‌شود. ابرهایی که پسر کوچولوی داستان را همه‌جا همراهی می‌کنند و این‌طور می‌شود که:

وقتی مامانش آش می‌آورد، با اخم سرش را برمی‌گرداند. وقتی خواهر کوچولویش در اتاقش مهمانی گرفته و همه‌ی عروسک‌ها را هم دعوت کرده، دادی سر خواهرش می‌زند و موهای عروسکش را می‌کشد، وقتی جو و هانا در زمین بازی پارک برایش دست تکان می‌دهند، دستش را بلند نمی‌کند و با اخم شن‌ها را لگد می‌کند. وقتی با عصبانیت به خانه برمی‌گردد و به اتاقش می‌رود و می‌خواهد جورچین درست کند و نمی‌تواند، همه را به هوا پرت می‌کند و اتاقش را حسابی به هم می‌ریزد. وقتی بابا از او خواهش می‌کند در شستن ظرف‌ها کمکش کند، داد و فریاد به راه می‌اندازد و کمکی نمی‌کند. او شکست خورده و تسلیم تصمیم‌های فکرهای منفی شده است.

بالاخره او چطور می‌تواند از دست فکرهای منفی رها شود؟ بابا و مامان هم کمکش می‌کنند؟ چطوری؟

کتاب من خوش‌اخلاقم با سادگی بدخلقی را برای کودک توضیح می‌دهد. احساسی طبیعی که وقتی مشکلات خیلی بزرگ به نظر می‌‌رسند به سراغ فرد می‌آید. غلفت از اینکه این مشکلات چقدر بی‌اهمیت‌اند، خلق آدم را تنگ می‌کنند. در پایان نیز راه‌ غلبه بر بدخلقی و نحوه‌ی همراهی و کمک والدین را توضیح می‌دهد.

در انتهای کتاب ذیل عنوان سخنی با بزرگ‌ترها درباره‌ی چیستی بدخلقی و راه‌های غلبه بر آن توضیحات تکمیلی آورده شده است.