زورکی نمی‌روم به مدرسه‌ی جادوگری

مامان‌بزرگِ دیزی وارت یک جادوگر درست‌وحسابی است، اما خود دیزی عاشق بازی در نمایشنامه‌های شکسپیر است و خیلی از جادو و جنبل خوشش نمی‌آید. برای همین مدام می‌گوید: «زورکی نمی روم به مدرسه ی جادوگری» ولی کو گوش شنوا؟ مادربزرگ پایش را کرده توی یک کفش که نوه‌اش باید به قلعه‌ی وزغی برود و تمام فوت‌وفن جادوگری را یاد بگیرد. دیزی هم هیچ راهی برای فرار کردن ندارد تا اینکه بالاخره یک روز سر از قلعه درمی‌آورد. اما کم‌کم که به چم‌وخم قلعه وارد می‌شود، تازه می‌بیند جادوگری آن‌قدرها هم بد نیست و خودش می‌تواند کارهای مهمی بکند…

رمان «زورکی نمی روم به مدرسه ی جادوگری» داستانی فانتزی درباره‌ی دنیای جادوگری و اتفاقات عجیب‌وغریبی است که از زبان دخترکی بامزه و شیطان تعریف می‌شود. از کجا معلوم، شاید شما هم بعد از خواندن این کتاب هوس کردید مثل دیزی به مدرسه‌ی جادوگری بروید.

ام لاینِس معلم بازنشسته‌ی ابتدایی است. او داستان‌های بامزه‌ای می‌نویسد و در عین حال شعر می‌گوید؛ برای ‌اینکه عاشق خنداندن بچه‌هاست. لاینس برای نوشتن داستان‌هایش از بچه‌هایی که شاگردش بوده‌اند و همین‌طور دو بچه‌ای که خودش بزرگ کرده، الهام می‌گیرد و این‌ها را با خاطرات دوره‌ی کودکی خودش ترکیب می‌کند. او می‌گوید نوشتنِ شعر و داستان ذهنش را به کار می‌اندازد. دو کتاب زیر نوشته‌های جادوگرانه‌ی لاینس از مجموعه‌ی «مدرسه‌ی جادوگری» هستند که انتشارات هوپا در ایران چاپ کرده است:

• زورکی نمی روم به مدرسه ی جادوگری (جلد ۱)
• نجاتم بدهید از مدرسه‌ی جادوگری (جلد ۲)