زمان درخشیدن

وقتی خواندن کتاب «زمان درخشیدن» را شروع می‌کنی، خیال می‌کنی داستان درباره‌ی درخشیدن دختری به نام ویولت است. چون همه معتقدند او بهترین است. چون از همه سریع‌تر می‌دود، وقت تمرین گروه کر از همه بلندتر آواز می‌خواند، وقت ناهار پرشور ترین قصه‌گوست و … . تقریبا همه موافقند که ویولت بهترین است. همه به جز رزی. رزی دونده‌ی سریعی نیست. نمی‌تواند بلند آواز بخواند و پرشور ترین قصه‌گو هم هم نیست و دیگر از شنیدن اینکه ویولت بهترین است، خسته شده. یک روز صبح خانم معلم به بچه‌ها می‌گوید که قرار است هر کدام از دانه‌های نخودفرنگی‌شان را توی گلدان کوچکی بکارند. همه بچه‌ها هیجان‌زده می‌شوند. ویولت و همه خیال می‌کنند که گیاه او بهترین می‌شود. گلدانش که از همه پر زرق و برق تر است. همه دانه‌ها را در خاک می‌کارند. روزها می‌گذرد و همه به گلدان‌ها رسیدگی می‌کنند و منتظرند. روزهای زیادی خبری نیست اما بالاخره نقطه‌ی سبزی روی خاک پیدا می‌شود. رزی به گیاهش افتخار می‌کند. هر چند گیاه ویولت کمی بزرگ‌تر است. رزی کمی خاک روی گیاه او می‌ریزد. یواشکی سر می‌خورد پشت نیمکتش و فکر می‌کند گیاهش بهترین است. وقتی خانم معلم سر کلاس آمد، او متوجه شد که ویولت آبله مرغان گرفته و چند روزی به مدرسه نمی‌آید… رزی خوشحال می‌شود؟ ناراحت می‌شود؟ شاید هم احساس گناه کند… ویولت نیست تا از گیاهش مراقبت کند. حالا چه بر سر گیاهش می‌آید؟

آلیسون وورچ در دوران مدرسه یکی از بهترین کتاب‌خوان‌ها بوده و آرزو داشته نویسنده شود. کارش ویراستاری کتاب‌های کودکان است و در نیویورک سیتی زندگی می‌کند. این اولین کتاب اوست.