جنگی که نجاتم داد

هر روز پشت پنجره‌ی ساختمانی در لندن، دخترکی پاچنبری می‌نشیند که دنیایش محدود به یک خیابان است و نظاره‌گر عابرانی است که هر از گاهی برایش دستی تکان می‌دهند. او که از ابتدای کودکی خود را مقصر داشتن چنین پایی می‌داند، به همراه مادری که او را در خانه حبس کرده و برادر کوچکترش زندگی میکند، امید، حتی در حال و هوای جنگ، او و برادرش را به دنیای جدیدی می‌برد…

یاس و ناامیدی، عاطفه و سرخوردگی، جنگ و پیروزی چه زیبا در کنار هم داستانی می‌سازد که مخاطب تماما خود را در دنیای آدا می‌بیند و حتی با وجود پاهای سالم با اون همزاد‌‌پنداری می‌کند و چه بهتر که بسیاری از پیام های کتاب محفوظ بمانند تا خواننده آن‌ها را کشف کند و از آن لذت ببرد.