بازی به نوبت – مجموعه احساسات من

در «بازی به نوبت» خانم معلم یک ایستگاه فضایی درست کرده که ظرفیت سه نفر را دارد. سه نفر اول با قرعه‌کشی انتخاب می‌شوند. آنها باید نوبتی از وسایل استفاده کنند اما نورا چکمه‌ها را پوشیده و کلاه را سر گذاشته و آنها را به دن و هنری نمی‌دهد. یعنی آنها ساکت می‌مانند؟ نه این‌طور نیست. دن عصبانی می‌شود و نورا را هل می‌دهد. هنری می‌گوید: «تو چقدر خودخواهی» و کلاه نورا را برمی‌دارد. هر سه عصبانی شده‌اند. پس خانم معلم کجاست؟ کی می‌رسد؟ چطور به آنها کمک می‌کند؟ وقتی شما عصبانی می‌شوید چه می‌کنید؟ با چه روشی خودتان را آرام می‌کنید؟

در پایان کتاب چهار تصویر درباره‌ی موجودی فضایی می‌بینید. او یک اسباب‌بازی پیدا کرده و نمی‌خواهد آن را با دوستش شریک شود. از کودک بخواهید تا درباره‌ی احساس ابتدایی و پایانی آدم فضایی‌ها در داستانش صحبت کند. پس از این تصویرها چند صفحه درباره‌ی زمانی صحبت می‌کند که کودکان نمی‌خواهند وسایلشان را به دیگری بدهند و احساس خشم را تجربه می‌کنند. در ادامه روش استفاده از کتاب و گفتگو درباره‌ی آن (چه پیش از خواندن و چه پس از خواندن) توضیح داده شده است.

انتشارات نردبان از مجموعه‌ی «احساسات من» عناوین زیر را روانه‌ی بازار کرده است:

• اگر دوستش نداشته باشم چی؟
• اگر مؤدب نباشم چی؟
• اگر مهربان نباشم چی؟
• تقصیر آستینم بود!
• امان از این همه قانون!
• ترس نداره!
• دوست ندارم منتظر بمانم!
• من باید همیشه برنده باشم!
• بازی به نوبت
• از همه چیز بدم می‌آید!