گردبادهای مغز من

گردباهاد همیشه در دنیای واقعی اتفاق نمی‌افتند؛ حداقل برای فرانکی قهرمان کتاب «گردبادهای مغز من» که این‌گونه نیست. فرانکی و تِس سیزده ‌سال دارند و خواهرانی دوقلو هستند، اما اوضاع برای فرانکی به آسانی و راحتی شرایط تِس پیش نمی‌رود. فرانکی در برخی موارد، حساسیت‌هایی بیش از دیگران دارد و همین موضوع انجام دادن خیلی کارها را برایش سخت می‌کند؛ مثلاً فرانکی نمی‌تواند صدای خیلی بلند را تحمل کند، از لمس شدن بیزار است، موقع تمرکز کردن به‌راحتی حواسش پرت می‌شود و از به وجود آمدن تغییر در روال زندگی‌اش منتفر است. مشکل دیگر فرانکی این است که به‌سختی با دیگران دوست می‌شود. برای همین دوستان اندکی دارد؛ یعنی فقط یک نفر! دخترکی به نام کُلِت که در مهدکودک با او دوست شده بود؛ آن هم درست روزی که گردبادی بسیار سخت در اطراف مدرسه پرسه می‌زد. اما همین دوست حالا ناپدید شده و فرانکی تصمیم گرفته از طریق پیگیری سرنخ‌های به‌جامانده حقیقت ماجرا را کشف کند.

قهرمان داستان «گردبادهای مغز من» مبتلا به نورودایورجنت است؛ یعنی با ناتوانی‌های رشدی مانند خوانش‌پریشی، اختلال کم‌توجهی و اختلالات وسواس فکری و عملی زندگی می‌کند. به نظر می‌رسد اوضاع چندان خوب نیست؛ اما اجازه دهید به‌جای این کلمات، ما هم مانند کت پاتریک، نویسنده‌ی داستان، کلماتی مثبت مثل درخشان، خلاق، شوخ، کنجکاو و مبتکر را برای توصیف این‌گونه افراد به کار ببریم. بی‌شک خواندن این رمان جذاب به ما کمک می‌کند تفاوت‌های فردی انسان‌ها را راحت‌تر بپذیریم.