قایق کاغذی

کتاب «قایق کاغذی» سرگذشت یک روزنامه است به نام «ری‌را» روزنامهٔ این کتاب، می‌توانست روی پنجرهٔ آشپزخانه‌اش بپوسد و خیس بخورد یا پرده ارزان قیمت آشپزخانه‌اش باشد. اما «ری‌را» صاحبی هنرمند دارد که سطر به سطر پیام مهر و دوستی‌اش را می‌فهمید. یک شب بارانی که راویِ داستان تنها می‌ماند، با روزنامه قایق می‌سازد. «ری‌را» خیلی عجیب و غریب بود. چون روزهای بارانی دل‌اش می‌گرفت، گاهی روی یک سیب می‌رفت و فکر می‌کرد دور دنیا سفر می‌کند. در وان قدیمی حمام پارو می‌زد و پارو می‌زد. ری‌را قایق شد و همهٔ دریاهای خیالی دنیا را گشت. او عاشق شنا کردن بود، تا این‌که یک روز پرواز را یاد گرفت. او موشکی شد.

آناهیتا تیموریان تصویرگر و نویسندهٔ این داستان، این بار در قایق کاغذی، سراغ آشناترین تجربهٔ کودکان رفته است؛ روزنامه و ساختن قایق و موشک با آن. شخصیت داستان، از سفر درون به سفر واقعی و پرواز می‌رسد و راوی با این‌که با رفتن ری‌را تکه‌ای از وجودش را از دست می‌دهد، جلوی پروازش را نمی‌گیرد و او را به تجربه‌های نو دعوت می‌کند. کودکان با خواندن این کتاب، جسارت تغییر و رشد را به دست می‌آورند و رهایی را در اوج دوستی و دل‌بستگی تجربه می‌کنند.