آرزوی یک چوپان

کتاب «آرزوی یک چوپان» اثر ماکس باکیکر از چوپانی جوان می‌گوید که در حسرت خوشبختی به سر می‌برد. او برای رسیدن به خوشبختی پی پرنده خوشبختی می‌دود و در هر جایی که او را میابد مسئله‌ای درگیرش می‌کند و بعد از حل هر مسئله دوباره به دنبال پرنده خوشبختی می‌شتابد تا زمانی که پرنده از دیدگانش دور و دورتر شد و در راه برگشت خوشبختی را یافت…

خوشبختی، شادکامی و کامیابی، آرزوی دیرینه تمامی انسان‌ها بوده است. این آرزو در سال‌های مختلف زندگی، جلوه‌های خاص خود را به همراه دارد. مثلاً در دوران کودکی، شیرین‌ترین خواسته ما، بهره‌مندی از خوراکی‌های لذیذ، لباس‌های زیبا و بازی‌های گوناگون است. از آنجا که انسان‌ها افکار و اندیشه‌های خود را برمی‌گزینند، خود، تعیین‌کننده‌ میزان خوشبختی در زندگی خویش هستند.

تصویرگری کتاب «آرزوی یک چوپان» را چیندرا کاپک بر عهده داشته و ترجمه آن نیز توسط سیدمهدی شجاعی انجام شده است.

این کتاب سعی دارد تا کودک را با معنای خوشبختی حقیقی با روایت یک داستان شیرین آشنا کند. داستانی که هم نقاشی آن و هم ترجمه روانش کمک شایانی به رساندن پیام قصه دارد.

مخاطب پویا بعد از مطالعه نگاهش به معنای خوشبختی تغییر خواهد کرد. خوشبختی پاداش نیست، یک نتیجه است چرا که خوشبختی موقعیتی نیست که به آن می‌رسید، شیوه سفر کردن است.

خوشبختی با لذت فرق دارد. خوشبختی با جنگیدن، تحمل کردن و به دست آوردن در ارتباط است.