کی از گرگ بد گنده می‌ترسه

گرگ بد گنده می‌خواست گرگ خوبی بشود، ولی خانم اردکه و خانم مرغه و جوجه‌هایشان باور نمی‌کردند. گرگ بد گنده با خودش فکر کرد… کتاب «کی از گرگ بد گنده می‌ترسه»، تلاش گرگی را نشان می‌دهد که از تنهایی‌اش خسته شده است. او ابتدا دلیل تنهایی‌اش را هیکل بزرگ و ترسناک یا بد بودنش می‌دانست. بنابراین، تصمیم گرفت گرگ خوبی بشود. تصویرگر کتاب، با هراسان نشان دادن حیوانات مزرعه در رویارویی با این گرگ، امکان از تنهایی ‌درآمدن گرگ را از ذهن ما بیرون می‌کند. ظاهر گرگ با آن دندان‌های تیز‌ش به رغم رفتار محترمانه، باز هم انگار نمی‌تواند وزن و رنگی داشته باشد. چون هرقدر که می‌کوشد، باز هم با درهای بسته روبه‌رو می‌شود. اما با وجود همه‌ی این‌ها نویسنده تلاش می‌کند به ما بقبولاند که تلاش این گرگ را نادیده نگیریم. تصویرگر کتاب هم، با وجود دندان‌های تیزی که برای گرگ کشیده، می‌خواهد ما را با هدف نویسنده، همراه کند؛ بنابراین، لباسی را که بر تن گرگ و بقیه‌ی حیوانات پوشانده، با متن نوشته‌ها همخوان کرده. مثلاً مرغ را با ساعتی که به مچ‌اش بسته منتظر پرستار جوجه‌هایش نشان می‌دهد، جوجه‌هایی که دامن و شلوارک پوشیده‌اند؛ و مرغابی را با پیش‌بند صورتی که برای گم ‌نشدن جوجه‌هایش روی لباس‌شان شماره زده؛ گرگ را با لباسی بنددار و کلاه کوچکی بر سر به تصویر کشیده که مدام برای ادای احترام، آن را از سر برمی‌دارد و لبخند مضحکی با دهان گشاد‌ش می‌زند. اما گرگ بیچاره نتیجه‌ای نمی‌بیند. بعد از دیدن درهایی که محکم به رویش بسته می‌شوند و با دیدن حالت‌های تمسخرآمیز و خشمگین جوجه‌های مرغ و اردک از پشت پنجره، دیگر عصبانی می‌شود و قید خوبی کردن‌ را می‌زند. اما در یکی از کلبه‌ها جوجه‌اردک شماره‌ی پنج گم شده است. گرگ عصبانی که از این موضوع باخبر می‌شود به جنگل می‌رود تا جوجه‌اردک شماره‌ی پنج را پیدا کند و با خوردن آن، رفتار بد خانم‌مرغه و خانم‌اردکه و جوجه‌هایشان را تلافی کند. گرگ آیا جوجه‌اردک را پیدا می‌کند؟ او همان گرگ بدِ گنده می‌ماند؟

داستان «کی از گرگ بد گنده می‌ترسه» به ما یاد می‌دهد فرصت خوب‌ شدن را از دیگران نگیریم. از سوی دیگر، این کتاب را تا حدودی می‌توان عددآموز محسوب کرد و از طریق تصاویر، شمارش را با کودک تمرین نمود.

سایمُن پانک، نویسنده‌ی کتاب «کی از گرگ بد گنده می‌ترسه»، درباره‌ی چگونگی شکل‌گیری داستان این کتاب گفته است: «این داستان، یک شب در خواب، کلمه به کلمه در ذهنم شکل گرفت. به‌جای آنکه از رختخواب بیرون بیایم و آن را بنویسم، ترجیح دادم همان‌طورکه دراز کشیده بودم، دوباره آن را با خودم مرور کنم و امیدوار باشم که تا صبح در ذهنم باقی بماند! خوشبختانه صبح که بیدار شدم، همه چیز در خاطرم بود و توانستم آن را روی کاغذ بیاورم.»

این اثر، برگردانی از ترجمه‌ی کره‌ای کتاب است.