کافیه بپرسی (متفاوت باش، شجاع باش، خودت باش)

احساس متفاوت بودن ممکن است سخت باشد، به ویژه برای کودکان! اما همین تفاوت‌هاست که جهان را جذاب‌تر می‌کند همان‌طور که زیبایی یک باغ به تنوع گل‌ و گیاه و درختانش است. کتاب «کافیه بپرسی» هم از تفاوت‌ها و تنوع میان آدم‌ها صحبت می‌کند؛ از زندگی و تجربه‌های گوناگون بچه‌هایی که درگیر دیابت، آسم، خوانش‌پریشی، نابینایی، ناشنوایی، لکنت‌زبان، سندروم توره، اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی، حساسیت یا سندروم داون هستند.

هر کودک درباره‌ی تجربه‌ی متفاوتش کمی توضیح می‌دهد و در نهایت از مخاطب می‌پرسد که آیا او هم تجربه‌ی مشابهی داشته یا خیر. و البته هر کودک، ضمن توضیح که در متن می‌آید، در تصویر باغچه، گلی می‌کارد و در نهایت باغچه‌ای زیبا و چشم‌نواز مقابل خواننده قرار می‌گیرد. در واقع نویسنده با نگاهی منصفانه هم نقاط ضعف هم نقاط قوت این کودکان می‌بیند و در پایان کتاب، ذیل سخنی با خوانندگان توضیح می‌دهد که خودش هم در کودکی دیابت را تجربه کرده است. گاهی بچه‌های دیگر خیال می‌کرده‌اند که کارهای عجیبی انجام می‌دهد و درباره‌ی او با هم پچ‌پچ می‌کرده‌اند. از نظر او بهتر است وقتی درباره‌ی موضوعی اطلاعی نداری، جلو بروی و درباره‌‌اش بپرسی. بله کافیه که بپرسی!

خانم سونیا سوتومایر از قاضی‌های ارشد دادگاه‌های ایالات متحده است و بابت کارهایش از جانب ریاست جمهوری، اوباما مورد تقدیر قرار گرفته است. کتاب کافیه بپرسی، نوشته‌ی او نیز از کتاب‌های پرفروش و تحسین‌شده‌ی ایالات متحده است.