پیرو مانزونی

«پیرو مانزونی» در خانواده‌ای بااصل‌ونسب و اشرافی به دنیا آمد. او همیشه دوست داشت نقاش شود. برای همین مدرسه را رها کرد و به نقاشی پرداخت. اما استفاده‌ی همیشگی از قلم‌مو هم او را خسته و آشفته می‌کرد. برای همین رفت سراغ ساخت تابلوهایی با خز و سنگریزه و حتی رول‌های نانی که با گچ سفید پوشانده شده بودند. اما این‌ها هم برایش کافی نبود برای همین یک روز پی‌پی خودش را گذاشت توی یک قوطی فلزی و مهم‌ترین اثرش را خلق کرد. به نظر شما، این اثر هنری بدبو واقعاً یک اثر هنری بود؟

«پیرو مانزونی» (متولد ژوئیه‌ی ۱۹۳۳ – درگذشته‌ی ۶ فوریه ۱۹۶۳) هنرمندی بود که در برابر هر شکلی از سنت مقاومت می‌کرد. او هنر را به اغراق می‌کشاند و محدوده‌های ازپیش‌تعیین‌شده‌ی آن را در هم می‌شکست. نویسنده‌ی کتاب پیش رو تلاش کرده با زبانی طنز و تصاویر ساده تفکر متفاوت این هنرمند را به مخاطب بشناساند و حتی به او اجازه دهد که همچون مانزونی نگاهی آوانگارد و فردی به جهان پیرامون خود داشته باشد.

فاوستو گیلبرتی نقاش و تصویرگری مستقر در برشیای ایتالیاست که تاکنون بیش از ۱۰۰ نمایشگاه انفرادی و گروهی، در ایتالیا و خارج از کشور برگزار کرده است.

از جمله کتاب‌هایی که وی درباره‌ی هنرمندان نوشته و نشر نظر در ایران منتشر کرده است، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• مارسل دوشان
• جکسون پولاک
• ایو کلن
• لوچیو فونتانا