همه چیز روبراه است

«آنچه انجام می‌دهم یا جاهایی که می‌روم مهم نیست. مهم این است که من هرگز تنها نیستم.» این‌ها حرف‌های آرین درباره‌ی ویلچر دوست‌داشتنی‌اش است. بله، پسر کوچک داستان نمی‌تواند راه برود، برای همین ویلچر در حکم پاهای او هستند و همیشه با او همراه‌اند. مشکل اینجاست که گاهی بچه‌ها از ویلچر او می‌ترسند و نگران‌اند که با نزدیک شدن به آرین مثل او دیگر پاهای‌شان حرکت نکند. اما آرین دوست دارد به بچه‌ها نزدیک شود و با آن‌ها بازی کند. به نظر شما چنین چیزی امکان‌پذیر است. یعنی با وجود تفاوت آرین، باز هم «همه چیز روبراه است» یا او همیشه باید تنها بماند؟

کتاب «همه چیز روبراه است» داستانی برای آشنایی با دنیای کودکان دارای نیازهای ویژه است. شخصیت این داستان با پشتکار و ممارست موفق می‌شود با وجود تفاوت جسمانی‌اش به ورزش مورد علاقه‌اش بپردازد. مطالعه‌ی این کتاب به این کودکان و سایر افراد کمک می‌کند که با دنیای افراد توان‌یاب بیشتر آشنا شوند. تفاوت‌های آن‌ها را بپذیرند و اجازه دهند که با بروز توانا‌یی‌‌های‌شان دنیا به مکانی دوست‌داشتنی و امن‌تر برای همه‌ی انسان‌ها تبدیل شود.

جنیفر مورمالینوس، نویسنده‌ی این کتاب، نگاهی دقیق به حوزه‌ی معلولیت دارد و تلاش می‌کند با نشان دادن درست تفاوت‌ها و توانایی‌های این کودکان، آنان را برای ورود به جامعه آماده کند. از سویی به سایر افراد هم آموزش می‌دهد که این کودکان را به‌درستی بشناسند. «من ناشنوا هستم» کتاب دیگر او در حوزه‌ی کودکان دارای نیازهای ویژه است.