نقاش

«نقاش» درباره‌ی نقاشی خیلی خیلی فقیر است که نه قلم‌مو دارد و نه رنگ. یک روز موهایش را می‌چیند و با آنها برای خودش قلم‌مو درست می‌کند. حالا باید رنگ تهیه کند. می‌رود پیش آقای آبی و می‌گوید: «لطفا کمی از رنگ آبی‌تان را به من بدهید تا با آن آسمان بکشم. خیلی نمی‌خواهم. فقط یک کمی.» اما آقای آبی چماقش را برمی‌دارد و با قلدری می‌گوید: «برو، برو تنبل فقیر. زودتر برو، اگر نمی‌خواهی با این چوب یک اردنگی به تو بزنم.» نقاش پیش رنگ‌های دیگر هم می‌رود. به نظر شما بالاخره به رنگ‌هایش می‌رسد؟ موفق می‌شود نقاشی بکشد؟

شاید هم همان‌طور که قلم‌مو را از موی سرش درست کرده، رنگ هم در وجود خودش پیدا کند.

جانی روداری (۱۹۲۰-۱۹۸۰) از نویسندگان مطرح کودک ایتالیایی است و در سال ۱۹۷۰ برنده جایزه هانس کریستین اندرسون شده است. او برای کودکان کتاب‌های زیادی نوشته که مشهورترین آنها در فارسی به «ماجراهای چیپولینو» یا «ماجراهای پیازچه» ترجمه شده است. روداری همواره تفکرات سیاسی خود را وارد داستان‌هایش کرده و اگرچه از نمادهای گوناگون استفاده می‌کند اما به وضوح می‌توان آنها را تشخیص داد.