لیان

لیان نام دختر زیبا و کوچکی است که در میان گل‌های نیلوفر زندگی می‌کند. روزی از روزهای طوفانی که مرد ماهیگیر فقیر توی قایق زهوار در رفته در انتظار نشسته پیرزنی نزد او می‌آید و خواهش می‌کند مرد او را به آن سوی دریاچه برساند. مرد می‌پذیرد و در نهایت پیرزن به‌‌جای پول به او چند بذر جادویی که از دهان اژدها بیرون آمده، می‌دهد. بذرهای جادویی که قرار است مرد را خوشبخت کنند. شب از راه می‌رسد و مرد بذرها را می‌کارد و طولی نمی‌کشد که گل‌های نیلوفر سرتاسر باغچه را پر می‌کنند. نیمه‌های شب از میان گل‌ها آواز خوش آهنگی به گوش می‌رسد و مرد را از خواب بیدار می‌کند. در میان گلستانش گلی در تاریکی شب می‌درخشد و می‌خواند: «لیان، لیان…» و نرم نرم می‌شکفد. در میان گل‌برگ‌ها دخترکی به نام لیان سر بر می‌آورد. با شاخه‌ی نیلوفر جادویی که در دست دارد قایق کوچک را به کشتی باشکوه سرخ، غذای اندک روی میز را به شامی شاهانه و لباس‌های مندرس آقای لو را به لباس‌های گران‌قیمت و ابریشمی زیبا تبدیل می‌کند. از آن روز به بعد هم عصرها با شاخه‌ی نیلوفرش دسته دسته ماهی ظاهر می‌کرد؛ آن‌قدر که آقای لو می‌تواند آن‌ها را بین همه‌ی ساکنان روستا تقسیم کند. طولی نمی‌کشد که خبر خوش‌بختی و ثروت آقای لو مانند باد همه‌جا می‌پیچد و به گوش دختر حاکم هم می‌رسد و به سربازهای فرمان‌بردار دستور می‌دهد تا لیان را نزد او ببرند…

افسانه‌ها سالیان سال پیش از پیدایش جامعه‌های امروزی پدید آمده‌اند و خواننده را یاری می‌دهند تا احساس‌های پیچیده‌ی درونی خود را بیشتر بشناسد، آن‌ها را به همدیگر ربط بدهد و منظم کند و به مرور رفتارهای اخلاقی را یاد بگیرد. متن‌هایی که به مسائل همگانی بشری می‌پردازند و ذهن و ادراک کودک را با به کارگیری خیال، عاطفه، سرگرمی ورز می‌دهند تا بتواند به مرور نگرانی‌های خود و یا جامعه‌اش را بشناسد و برای مسائلی که او را پریشان می‌کند، راه‌حل‌هایی بیابد. این افسانه‌ی چینی نیز به مفاهیم اخلاقی و تربیتی می‌پردازد و با طرح حادثه‌ای هر چند آشنا تلنگری می‌شود هم برای ناامیدهایی که از ظلم ستمگران به تنگ آمده‌اند و هم حریصانی که با خیال خام پایداری بی‌عدالتی ثروت‌اندوزی می‌کنند و سیری ندارند.