شیر و موش – قصه‌های شیرین مغزدار

شیر بزرگ با آن یال و کوپال بلندش خوابیده بود که ناگهان موشی کوچک روی پشت او دوید. شیر عصبانی شد و از خواب پرید. غرشی کرد و موش را توی چنگال‌های تیزش گرفت. بعد هم دهانش را باز کرد تا موش کوچولو را یک لقمه‌ی چپ کند؛ اما موش که از ترس به خودش می‌لرزید، گفت: «لطفاً من رو نخور…» این‌طوری شد که موش آزاد شد و رفت سراغ زندگی‌اش تا روزی که شیر افتاد توی دام و داشت برای آزادی تقلا می‌کرد. همه‌ی حیوانات از راه‌های دور و نزدیک برای کمک کردن به شیر آمدند، اما… به نظر شما ماجرای «شیر و موش» به کجا ختم می‌شود؟

داستان «شیر و موش» داستان گذشت، مهربانی و دوستی سلطان جنگل و موشی کوچک است. بن‌مایه‌ی این داستان دوستی‌های غیرمتعارفی است که در زمان ناامیدی به کمک‌مان خواهند آمد. این داستان بازنویسی‌ای از داستان‌های ازوپ است. به دلیل کوتاهی داستان، کودکان زیر ۷ سال دوست دارند بارها این داستان را بشنوند و کودکان کلاس اول ابتدایی نیز می‌توانند خود آن را بخوانند.

مجموعه‌ی «قصه‌های شیرین مغزدار» برگرفته از داستان‌های ازوپ، افسانه‌پردازی است که حدود ۲۵۰۰ سال پیش در یونان می‌زیست. او برده‌ای بود که در نهایت، به دلیل فرزانگی و بذله‌گویی‌اش آزاد شد. داستان‌های او به اکثر زبان‌های زنده‌ی دنیا ترجمه شده و شاعر توانای ایرانی «ناصرخسرو قبادیانی» چندی از افسانه‌های او را به نظم درآورده است. مانند: روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاست… «مولوی» نیز برخی از داستان‌های پندآموز «ازوپ» را در مثنوی به شعر سروده است: داستان به شکار رفتن شیر و گرگ و…؛ کلاغی با پر طاووس…

حتی شعرهای شیر و موش و کلاغ و روباه از ایرج میرزا، و روباه و زاغ حبیب یغمایی و داستان چوپان دروغگو، که سال‌ها بخشی از متن‌های ادبیات کودکان در کتاب‌های درسی دبستان بوده‌ است، بر پایه‌ی افسانه‌های ازوپ پدید آمده‌اند.