سکه طلا

پیرزن خانه به خانه برای دیدن بیماران به راه‌های دور و نزدیک می‌رود و خووان برای پیدا کردن جای طلاها مجبور می‌شود سایه‌به‌سایه به دنبال دوناژوزفا برود. اما همیشه قبل از رسیدن به او، پیرزن آنجا را ترک کرده است. خووان هربار مجبور می‌شود چند روزی را در مزرعه کار کند تا او را پیش دوناژوزفا ببرند. سیب‌زمینی از دل خاک بیرون می‌آورد، در مزرعه‌ی ذرت کار می‌کند، کدو می‌چیند، در برداشت قهوه کمک می‌کند و در عوض طعم غذای خانگی و دور هم غذا خوردن را بعد از مدت‌ها به یاد می‌آورد. وقتی که به گرمی با او دست می‌دهند، لبخند می‌زند، طلوع خوشید را دوباره می‌بیند و اندام خمیده‌اش صاف‌تر می‌شود و در پایان وقتی به سکه طلا می‌رسد، او را به پیرزن برمی‌گرداند تا سکه را به فرد نیازمندتری ببخشد.

این داستان بومی آمریکای مرکزی نشان می‌دهد آدم‌هایی وجود دارند که مثل یک گنج پرارزش هستند و این ما هستیم که باید آن‌ها را بیابیم. تشویق به کار کردن، کمک به دیگران و نوع‌دوستی از دیگر مفاهیمی است که این داستان به کودکان می‌آموزد.