زمانی که هم سفر ونگوگ بودم – مجموعه بچه محل نقاش ها (۳)

«زمانی که هم سفر ونگوگ بودم» جلد سوم از مجموعه‌ی «بچه‌محل نقاش‌ها» است. محمدرضا مرزوقی که در دوران کودکی آرزوی نقاش شدن داشته، نوشتن این مجموعه را ادای دِینی به دوران کودکی خود می‌داند.

چه حالی پیدا می‌کنی اگر توی یکی از نامه‌های مرموزِ دایی‌ات این نوشته را پیدا کنی؟

«هلند کشور قشنگی است! خصوصاً وقتی به‌‌ جای‌جای آن سفر می‌کنی. البته به‌شرطی که یک هم‌سفر مثل «وینسنت ونگوگِ» عزیز کنارت باشد.»

مگر می‌شود «دایی‌سامانِ» هفتاد‌و‌پنج‌ساله در نوجوانی‌اش با «وینسنت ونگوگِ» قرنِ نوزدهم هم‌سفر شده باشد؟ باز هم فضولیِ «مانی» و باقی بچه‌ها گل کرده و رفته‌اند سراغ وسایل خصوصی دایی. البته این‌بار با اجازه‌ی خود مادربزرگ، نامه‌های قدیمی‌ای را که داداش‌سامان در جوانی برای او نوشته، برایش بازخوانی می‌کنند. بچه‌ها با خواندن این نامه‌ها، با دایی‌سامان همراه می‌شوند تا ببینند در زندگی وینسنت ونگوگ چه خبر بوده. به نظر شما تابلوی «سیب‌زمینی‌خورها»ی ونگوگ چه طعم و مزه‌ای دارد؟ آیا شایعاتی که درباره‌ی زندگی خصوصی ونگوگ ساخته‌اند، حقیقت دارد؟

مرزوقی برای آشنا کردن کودکان و نوجوان با هنر دو مجموعه‌ی داستانی «بچه محل موزیسین‌ ها» و «بچه محل نقاش ها» را با عناوین زیر خلق کرده است:

• من ارگ‌نواز باخ هستم (بچه محل موزیسین‌ ها – جلد ۱)
• من پیانونواز موتسارت هستم (بچه محل موزیسین‌ ها – جلد ۲)
• زمانی که هم‌خانه‌ی داوینچی بودم (بچه محل نقاش ها – جلد ۱)
• زمانی که همسایه‌ی میکل ‌آنژ بودم (بچه محل نقاش ها – جلد ۲)
• زمانی که هم‌سفر ونگوگ بودم (بچه محل نقاش ها – جلد ۳)
• زمانی که هم‌سنگر پیکاسو بودم (بچه محل نقاش ها – جلد ۴)
• زمانی که هم‌صحبت فریدا بودم (بچه محل نقاش ها – جلد ۵)
• زمانی که هم ‌سبیل دالی بودم (بچه محل نقاش ها – جلد ۶)
• زمانی که هم ‌بازی پولاک بودم (بچه محل نقاش ها – جلد ۷)
• با گوگن در جزیره‌ی تاهیتی (موزه‌گردی با پیکاسو – جلد ۱)
• با ون‌گوگ بر دروازه‌ی ابدیت (موزه‌گردی با پیکاسو – جلد ۲)
• با ایران درودی در جاودانه‌ خلیج فارس (موزه‌گردی با پیکاسو – جلد ۳)
• با اندی وارهول در کارخانه‌ی کلاه‌سازی (موزه‌گردی با پیکاسو – جلد ۴)
• با ماگریت در قفس درمانگر (موزه‌گردی با پیکاسو – جلد ۵)
• با تناولی در میان هیچستان (موزه‌گردی با پیکاسو – جلد ۶)