دختر درخت

«دختر درخت» با آرزوی یک درخت شروع می‌شود. وقتی درخت سنجاب مادر را می‌بیند که کودکش را روی دم بالشی نرمش می‌گذارد و با مهربانی نوازش می‌کند، آرزو می‌کند که خودش هم بچه‌ای داشته باشد و نوازشش کند و از تنهایی در بیاید. یک روز میوه‌ای از درخت می‌افتد و روی زمین قل می‌خورد و باز می‌شود و دختر درخت به دنیا می‌آید. درخت اسمش را می‌گذارد برندیل. (برندیل در زبان فرانسه معنای شکوفه هم می‌دهد).

دخترک شیطان و بازیگوش است و روزهایی درخت به این نتیجه می‌رسد که پدرها چقدر خسته می‌شوند. با این حال برندیل را خیلی دوست دارد و هر دو کنار هم شاد و خوشبخت زندگی می‌کنند. فصل‌ها می‌گذرد و زمستان سر می‌رسد و برف شروع به باریدن می‌کند. حیوان‌ها توی لانه‌هاشان می‌روند و درخت هم به خواب می‌رود. دخترک هم در لانه‌ی سنجاب‌ها می‌ماند. اما هر چه از این پهلو به آن پهلو می‌شود، خوابش نمی‌رود که نمی‌رود.

آرام به بابا درختش می‌گوید که خوابش نمی‌برد اما جوابی نمی‌شنود. کمی روی برف‌ها سر می‌خورد و سردش می‌شود. کمی این طرف و آن طرف را نگاه می‌کند و چشمش به چراغ‌های روشن و درخشان شهر می‌افتد که از دور توی تاریکی می‌درخشد. با خودش فکر می‌کند: «هیچ کس آنجا خواب نیست.» پر دل و جرأت و با شجاعت از روی تپه پایین می‌اید و سوی شهر به راه می‌افتد…

ماگالی بونیول(۱۹۷۶-) در پروانس فرانسه متولد شد و دوره‌هایی در ارتباط با هنرهای زیبا گذراند اما نقاشی را بیشتر خودش با اشتیاق و تمرین یاد گرفت. آن‌قدر که هر چیزی را می‌دید، می کشید. مادر و پدرش را، دوست هایش را، بچه‌ها را، حیوان‌ها را و هر چیزی که دور و اطرافش می‌دید. به مرور کارش رشد کرد و طرح‌هایش روی کاغذ شسته‌رفته‌تر و مینیمال‌تر شد. حالت‌ها و احساس چهره‌هایی که می‌کشید، چنان مجذوبش می‌کرد که دفترچه‌اش پر از چهره‌های جورواجور شده بود. از دل این طرح‌ها دو کتاب تصویری بیرون آمد. آن‌ها را برای ناشری فرستاد و ناشر آنها را در سال ۲۰۰۰ چاپ کرد. حالا بیش از ۳۰ کتاب از او منتشر شده است.