دخترک، آینه ها، مادر

«دخترک، آینه ها، مادر» داستانی سورئال، شاعرانه، جادویی و تصویری از دختری است که می‌خواهد در آینه‌ها سفر کند.

مادر دختر، تمامی دیوارهای خانه را با آینه‌ها پر کرده است. روزی دخترک به مادرش می‌گوید که می‌خواهد از این خانه و شهر برود و در آینه‌ها سفر کند و اگر مادرش خواست او را ببیند، می‌تواند در آینه‌های خانه نگاه کند. دختر به درون آینه‌ها می‌رود و این آغازی برای زندگی عجیب و ماجراجویانه‌ی اوست. دخترک، آینه، سیب، دریا و خوشه‌های انگور را دوست دارد و سفر او از صبح شنبه آغاز می‌شود و در صبح جمعه، پس از هفت روز، مادر از آینه‌ی هفتم صدای زنگ خانه را می‌شنود. دخترک به خانه می‌آید و گل‌های آفتابگردان را به رنگ‌های آبی، سبز، قرمز و سفید به مادرش هدیه می‌دهد و کنار آینه‌ی هفتم می‌خوابد.

احمدرضا احمدی، نویسنده‌ی این کتاب، شاعر، نمایشنامه‌نویس و نقاش ایرانی و از آغازگران شعر موج نو فارسی در دوران معاصر است. آشنایی او با شعر و ادبیات کهن سبب شد تا رویکردی تازه در شعر معاصر پی‌ریزی کند. رؤیا و تخیل دو عنصر مهم آثار او هستند و می‌توان گفت احمدی سبکی سورئال دارد. او پیشگام سورئالیسم در ادبیات کودکان است.