داستان یک دوست خیالی

به تصویر کشیدن یک دوست خیالی در «داستان یک دوست خیالی»، بر روی جلد کتاب، بسیار جذاب و شیرین است. او به‌صورت نقطه‌نقطه و محو، کشیده شده است. فرِد، مثل پَرِ معلق در هوا منتظر می‌ماند تا کودکی که  تنهاست، آرزو کند او را ببیند و در ادامه، هر کاری را که او بخواهد انجام می‌دهد؛ به شرطی که در دنیای واقعی آن کودک هیچ دوست واقعی‌ای پیدا نکند. پیش از ظاهر شدن این دوست خیالی، تنهایی، بسیار کسالت‌بار است، حتی «بدتر از نیش زنبور در روز بارانی». دوست خیالی، مهربان است و می‌تواند با پسربچه‌ی قصه‌ی ما همبازی شود و برای سرگرم کردن دوستش لباس‌های عجیب‌و‌غریب بپوشد. اما همه‌ی این جان‌فشانی‌های دوست خیالی تا زمانی ادامه دارد که دوست واقعی از راه نرسیده باشد. وقتی آن لحظه می‌رسد، این دوست خیالی، کم‌کم محو می‌شود. چه غم‌انگیز! دوستان خیالی در بیشتر مواقع تنها هستند، چون تا زمانی‌ به کار می‌آیند که بچه‌های دوستدار آن‌ها تنها هستند و هیچ دوست واقعی‌ای ندارند.

البته روزی هم می‌رسد که دیگر دوست خیالی تنها نمی‌ماند و محو نمی‌شود. آن اتفاق جالب زمانی رخ می‌دهد که دوستان واقعی به همراه دوست خیالی‌شان در کنار هم قرار می‌گیرند. در داستان این کتاب، دوستان واقعی و خیالی با هم گروهی تشکیل می‌دهند و یک کار دسته‌جمعی انجام می‌دهند. برای آشنایی با این همکاری، کتاب «داستان یک دوست خیالی» را مطالعه کنید و وارد دنیای زیبای دوستانه‌ی دو دوست و همکاری‌های آن‌ها با دوستان خیالی‌شان شوید.