این درخت من است

داستان «این درخت من است» را یک سنجاب تعریف می‌کند. راستش این سنجاب عاشق یک درخت است و دلش می‌خواهد میوه‌ی کاجش را زیر سایه‌ی درختش بخورد. سنجاب درخت را مال خودش می‌داند و انگار از چیزهایی نگران است.

نگران اینکه اگر یک روز کسی به سرش بزند و بگوید که درخت مال اوست چه؟ اگر کسی بخواهد میوه‌ی کاج درختش را بخورد چه؟ اگر کسی بخواهد از سایه‌ی درخت او استفاده کند، چه؟ خب، شاید بشود این‌طور فکر کرد که میوه‌ی کاج زیاد است و سایه‌ی درخت هم برای چند نفر هست اما سنجاب می‌داند که بعد، آن درخت، درخت همه خواهد شد و میوه‌های کاج و سایه‌اش هم برای همه خواهد شد.

سنجاب محکم می‌گوید: «همه باید بدانند که این‌ها میوه‌های کاج من و این هم درخت من است.» برای نشان دادن این مالکیت، می‌تواند کارهای جورواجوری انجام بدهد. مثلا جلوی درختش دروازه بگذارد، یا برای آرامش و سکوت دورش حصار بکشد، شاید هم یک دیوار.. یک دیوار که این‌قدر محکم باشد که خراب نشود و البته این قدر طولانی باشد که هیچ‌کس حتی نتواند دورش بزند و این‌قدر بلند باشد که کسی دستش به بالای آن نرسد.

اما شاید این‌طوری مدام کنجکاو شود که بداند پشت دیوار چه خبر است. کسی چه می‌داند شاید درخت‌هایی بهتر از درخت او، پشت دیوار باشند. شاید…

به نظر شما چرا بعضی از افراد بیش از حد به داشته‌هایشان وابسته می‌شوند و می‌چسبند؟ چطور می‌شود که بعضی از افراد سخاوت‌مند و بخشنده می‌شوند؟ هر کدام از آنها چه سختی‌ها و آسانی‌هایی دارد؟

الیور تالک (۱۹۷۰-) اهل فرانسه است. ابتدا در زمینه تبلیغات و طراحی گرافیک کار کرده است و بعد تمام‌وقت به کار تصویرگری پرداخته است. او تا به حال بیش از ۵۰ کتاب برای کودکان به چاپ رسانده است.