مادر جون! چرا اسمم یادت رفته؟!

کتاب «مادر جون! چرا اسمم را یادت رفته؟!» داستانی است درباره‌ی دختری به نام پرل. در این داستان سالی مورفی با کمک شعر دنیای پرل را به تصویر می‌کشد و یادآور می‌شود نزدیکان ما حتی اگر بیماری فراموشی بگیرند و پیر شوند باز هم برای ما دوست‌داشتنی هستند. نشان می‌دهد چگونه یک کودک می‌تواند با مرگ کسانی که دوستشان دارد کنار بیاید؛ و بداند پس از مرگ عزیزان، زندگی همچنان ادامه خواهد داشت. خواندن این داستان نه تنها به کودکان، بلکه به بزرگسالان نیز توصیه می‌شود.

سالی مورفی درباره شکل‌گیری این کتاب می‌گوید: «شبی تازه به رختخواب رفته بودم که شعری به ذهنم رسید. آن را روی کاغذ نوشتم و در هفته‌های بعد، باز هم چیزهایی به آن اضافه کردم، سرانجام، دریافتم که داستانی شکل‌گرفته است. خوشحالم که شخصیتی مانند پرل در این داستان همراهی‌ام کرد؛ هرچند که هر بار داستانش را می‌خوانم، اشکم درمی‌آید!»

هیتر پاتر تصویرگر کتاب می‌گوید: «به نظر من غمگین‌ترین لحظه‌ داستان زمانی است که پرل به چشمان مادربزرگش نگاه می‌کند و امیدوار است شور و حالی را که پیش‌تر در چشمان او بود، ببیند؛ اما امیدش ناامید می‌شود! همه‌ی ما همچون پرل بارها به چیزهایی فکر می‌کنیم که هرگز نمی‌توانند وجود داشته باشند!»

کتاب «مادر جون! چرا اسمم یادت رفته؟!» برنده‌ جایزه‌ کتاب سال استرالیا (۲۰۰۹) و نیز نامزد چند جایزه‌ ادبی دیگر شده است.