خورشید را برایم قورت می‌دهی؟ – قورتش‌بده ۱

ماه‌پیشانی در «خورشید را برایم قورت می دهی؟» از قورتش‌بده می‌خواهد تا خورشید را قورت بدهد. آیا قورتش‌بده‌ای که همه چیز را می‌گیرد بین دو انگشت اشاره و شصت‌اش و قورت‌شان می‌دهد، می‌تواند خورشید را هم قورت بدهد؟ چه بلایی سر کلکسیون عکس‌برگردان‌هایی می‌آید که پروفسور، بابای قورتش‌بده، از چیزهایی جمع کرده که قورتش‌بده بعد از قورت دادن روی کاغذ بالای‌شان آورده؟ شاید سفر به ماه، راه چاره باشد یا شهری بیرون شهر!

درباره‌ی نویسنده کتاب «خورشید را برایم قورت می دهی»:

اگر توی سردترین فصل سال و سردترین ماه همان فصل به دنیا بیایی، شاید همه فکر کنند تو آدم خیلی سردی هستی. برای همین پدر و مادرت تصمیم می‌گیرند به تاریخِ اولین ماه سال برایت شناسنامه بگیرند. این جوری می‌شود که وقتی روز تولدت سر جای خودش نیست، قرار نیست دیگر هیچ چیز سر جای خودش بماند. مثلاً توی مدرسه ریاضی می‌خوانی، اما حس می‌کنی یک چیزی سر جایش نیست. پس توی دانشگاه ادبیات می‌خوانی. باز حس می‌کنی یک چیزی سر جایش نیست و شروع می‌کنی به نوشتن داستان برای بزرگ‌سالان. اما باز حس می‌کنی یک چیزی سر جایش نیست و پنج سال در کانون پرورش فکری کودکان کار می‌کنی. باز حس می‌کنی یک چیزی سر جایش نیست و ادبیات کودک می‌خوانی. باز حس می‌کنی یک چیزی سر جایش نیست و برای کودکان و نوجوانان داستان می‌نویسی و باز حس می‌کنی یک چیزی سر جایش نیست. نمی‌شود کاری‌اش کرد! اگر توی سردترین فصل سال و سردترین ماه همان فصل به دنیا بیایی، شاید دیگران فکر کنند تو آدم خیلی سردی هستی و برای همین پدر و مادرت تصمیم می‌گیرند به تاریخِ اولین ماه سال برایت شناسنامه بگیرند، این جوری دیگر هیچ‌چیز سر جای خودش نمی‌ماند.