من لارا هستم – روایتی از دختری با نشانگان داون – کودکان توانایی‌های متفاوت دارند

«من لارا هستم» درباره‌ی دختری با نشانگان داون است. در این کتاب لارا درباره‌ی ظاهر و اخلاق‌هایش، خانواده‌، مدرسه و رفتار دیگران نسبت به خودش حرف می‌زند. او با مامان، بابا، خواهرش السا و برادرش سباستین زندگی می‌کند و به مدرسه‌ی استثنایی می‌رود.

السا لارا را خیلی دوست دارد و با هم خیلی بازی می‌کنند. بعضی بازی‌ها مثل درست کردن پازل لارا را عصبانی می‌کند. طوری که گاهی همه پازل را به هم می‌ریزد و السا می‌زند زیر گریه. اما با آمدن مامان هر دو آرام می‌شوند.

لارا از مامان می‌پرسد: «مامان من چرا مثل بقیه نیستم؟» مادر جواب می‌دهد: «خب بقیه هم مثل هم نیستند.» لارا با دیدن لبخند و آرامش مادر، آرام می‌شود.

در مدرسه‌ی‌ استثنایی لارا نقاشی می‌کشد، خانه‌ می‌سازد، آواز می‌خواند. حتی گاهی اوقات با دیگران به اسب‌سواری می‌رود. لارا تمام این کارها را به خوبی انجام می‌دهد. برای همین یک روز آقای معلم پیشنهاد می‌دهد که لارا هفته‌ای یک بار به مدرسه‌ی معمولی برود تا در آنجا چیزهای بیشتری یاد بگیرد. مادر سر میز شام  این موضوع را بقیه‌ی خانواده در میان می‌گذارد. السا بسیار راضی و خوشحال است چون لارا را در مدرسه هم‌ می‌بیند. سباستین رضایت ندارد. «این چه حرفیه؟ به نظرم فکر خوبی نیست. بچه‌های دیگه چی می‌گن؟» لارا از این موضوع خیلی استقبال می‌کند و از نظر پدر، به امتحانش می‌ارزد.

به نظر شما در مدرسه‌ی عادی به لارا خوش می‌گذرد؟ آنجا چه کارهایی انجام می‌دهد؟ بقیه چه رفتاری با او دارند؟ آیا لارا می‌تواند در مدرسه‌ی عادی دوستی پیدا کند؟

در پایان کتاب توضیحی درباره‌‌ی اختلال نشانگاه داون آورده شده است.

فلورانس کادیه (۱۹۵۶-) نویسنده‌ی کودکان و نوجوان و روزنامه‌نگار اهل فرانسه، همراه با پنج خواهر و برادرش بزرگ شده است. پس از سال‌ها روزنامه‌نگاری، نوشتن برای کودکان را از سال ۱۹۹۵ و در پی داشتن دو فرزند کوچکش شروع کرده و با نوشتن برای نوجوانان و جوانان ادامه داده است.

استفان ژیرل (۱۹۷۰-) در لیون فرانسه به دنیا آمد. طراحی گرافیک خواند و تصویرگری کتاب‌های کودکان را از سال ۱۹۹۳ آغاز کرد.