خانواده میتواند مامن و محلی برای پرورش، ایجاد اعتماد به نفس و رشد شخصیت باشد. همچنین میتواند به کودک محبت، صداقت و سخاوت را بیاموزد. در حقیقت مهمترین خمیرمایهای که برای یک زندگی موفق و شاد به آن نیاز دارد، از درون یک خانواده سالم و استوار تامین میشود.
خجالتی بودن را همیشه نباید یک عیب یا نقطه ضعف تلقی کرد. خیلی از هنرمندان، دانشمندان و نویسندگان مطرح و موفق، افراد کمرویی بودند که توانستند مهارتهای ارتباطی متفاوتی را برای کنار آمدن با شرایط اجتماعی ابداع کنند.
زمانی که کودک با اهمیت اخلاق خوب آشنا میشود و آن را به کار میگیرد، آن را به بخشی از شیوهی زندگی و عاداتش تبدیل میکند. البته این کار ساده نیست. همیشه چالشها و سختیهایی پیش میآید.
همه ما میدانیم که این روزها، چاقی و اضافه وزن گریبان بیشتر انسانها را گرفته است. این مشکل دلایل زیادی دارد. یکی از دلایل آن است که مردم علاقه زیادی به غذاهای آماده بیرون پیدا کردهاند که حاوی مقادیر زیادی شکر و چربیهای مضر است.
وظیفهشناس بودن یعنی کارها را درست و کامل انجام دادن.
وظیفهشناس بودن یعنی کاری را که به عهدهی ماست درست و کامل انجام بدهیم.
اگر اتاقت را بی آن که از تو خواسته باشند تمیز کنی... وظیفهشناس هستی.
یکی از روشهای کم کردن استرس کودکان این است که آنها را به دیدن جنبههای مثبت زندگیشان تشویق کنیم و از تلاشها و موفقیتهای آنها خوشحال شویم: حتا اگر بسیار کوچک باشند.
همهی ما جملهی «ببخش و فراموش کن» ذا شنیدهایم. اما بهتر است بگوییم: «ببخش اما به یاد بسپار». هدف اصلی این کتاب این است که به شما کمک کند فرزندتان را در ایم مسیر درست هدایت کنید. اما بخشیدن به معنی پذیرفتن بیعدالتی، آسیب یا سوءاستفاده نیست.
در این کتاب که هم برای کودکان و هم برای بزرگسالان نوشته شده است، آموزش میدهد چیزهایی واقعاً اهمیت دارند که ما بدون آنها نمیتوانیم زندگی کنیم یا خیلی دوستشان داریم.
من کودکم
با چشمهایم، دستهایم، صدایم، قلبم و حقوقم. حق من است که نامی داشته باشم و نامخانوادگی و خانوادهای که به من لبخند بزند، و کشوری که آن را خانهی خود بنامم. حق من است که غذای کافی داشته باشم برای...
کودکان امروزی بیش از هر زمان دیگری برای فعالیتهای تفریحی خود به راهنمایی احتیاج دارند. این کتاب با این هدف طراحی شده است که کودک به کمک آن دید تازهای نسبت به بازی و ورزش پیدا کند و در نتیجه بتواند در حالی که اصول و ضوابط را رعایت میکند، از فعالیتهای خود لذت ببرد.
زمانی که ما فرزندمان را با رفتارهایی که خود به آن پایبندیم و با شکیبایی و حضور همیشگی حمایت و تربیت کنیم، به آنها قدرت تشخیص میدهیم تا بتوانند خود، درست را از نادرست بازشناسند.
درستکار بودن یعنی راست گفتن و رفتار درست داشتن.
درستکار بودن یعنی اینکه دیگران به ما اعتماد کنند.
اگر چیزی را که مال تو نیست به صاحبش برگردانی... یعنی درستکار هستی.
هر کودکی باید یاد بگیرد چطور یک دوستی را شکل بدهد و آن را پرورش دهد. با به کار بردن رهنمودهای مثبت این کتاب و صحبت کردن با کودکان در مورد مباحث مطرح شده، میتوانید همان کسی باشید که فرزندتان به آن نیاز دارد... یک دوست واقعی.
ما میتوانیم به بچهها کمک کنیم تا حسادتی را که در قلبشان حس میکنند مدیریت کنند. زمانی که به آنها یاد بدهیم از چیزی که دارند راضی باشند و نسبت به آن کسی که هستند حس غرور و محبت داشته باشند، رقابت ناسالم و حسادت به حداقل میرسد.
مهربانی اخلاقی نیکوست که کودک می تواند در وجود خود بپروراند و آن را نثار کسانی کند که در طول زندگی ملاقات خواهد کرد. بسیاری از اندیشمندان معتقدند مهربانی را نمی شود صرفاً با کلام به کسی یاد داد، بلکه باید در عمل مشهود باشد تا آموخته شود.
همزمان که به کودکان آموزش میدهیم قدر داشتههایشان را بدانند، میتوانیم به آنها یاد بدهیم با عادت کردن به تشکر و قدرشناسی، دیگران را نیز خوشحال کنند.
زمانی که کودکان توسط عشق قوی شده باشند، راحتتر درک میکنند که تفاوتها فقط بخش کوچکی از خودِ واقعیشان است. کودکانی که با عشق سیراب شده باشند، حس امنیت کافی برای برقراری ارتباط با افراد متفاوت دیگر را نیز خواهند داشت.
زمان طولانی تماشای تلویزیون یا مشغول بودن به بازیهای ویدئویی، کودکان را در معرض خطر چاقی، بیماریهای قلبی و دیگر مخاطرات سلامتی قرار میدهد. با تعیین حد و حدود منطقی و گفتوگوی صمیمانه با فرزندان، میتوانیم به آنها کمک کنیم استفاده عقلانیتر و مناسبتری از محتوای دیجیتالی داشته باشند.
در جابهجایی محل زندگی، شما به عنوان یک بزرگسال میتوانید به کودکان کمک کنید در عین حال که با ترس از افراد و مکانهای جدید و غصهی خداحافظی از آدمها و جاهای قبلی روبهرو میشوند؛ جنبههای جالب و هیجانانگیز این جابهجایی رابشناسند.
جهان پر از آدمهای متفاوت است... ما با یکدیگر آشنا میشویم و با مهربانی و احترام رفتار میکنیم. متاسفانه گاهی بعضیها با دیگران منصفانه رفتار نمیکنند و ممکن است با کسانی که به نظرشان متفاوتند، خیلی نامهربان باشند...
اوتیسم یعنی چه؟
بعضی از بچهها اوتیسم دارند. بچههایی که اوتیسم دارند خوب نمیتوانند ارتباط برقرار کنند. آنها ممکن است به جای اینکه حرف بزنند، به تصاویر اشاره کنند.
این داستان همان پسر است که زیر چتر عاطفهٔ مادرانه مراحل کودکی تا بزرگی را میگذراند و این عشق طبیعی و ذاتی مادر همواره با اوست و به نسلهای بعد منتقل میشود.
این آواز عاشقانهٔ مادر جوانی است که پسر تازه به دنیا آمدهاش را در آغوش میگیرد و آهسته برایش زمزمه میکند:
خانه ما جایی است که در کنار کسانی که دوستشان داریم زندگی میکنیم، غذای مورد علاقهمان را میخوریم و توی تختخواب گرممان میخوابیم. گاهی آدمها وطنشان را به خاطر جنگ، حادثههای طبیعی یا تروریسم ترک میکنند، چون ماندن در آنجا خطرناک است. به این افراد «پناهنده» میگویند...
معمولا وقتی که حالتان خوب نباشد یا جایی از بدنتان آسیب دیده باشد، با استراحت کردن در خانه بهتر میشوید. اما وقتی خیلی مریض میشوید، دکترِ شما همراه با پدر و مادرتان تصمیم میگیرند شما را برای مراقبتهای بیشتر به بیمارستان ببرند و در آنجا بستری کنند.
احترام، واژهای است که این روزها توجه زیادی را به خود جلب میکند. مثل این است که در میان یک کویر خشک و سوزان، واژهی آب را به زبان بیاورید: به سرعت متوجه میشوید که هیچ آبی دور و اطرافتان نیست و همگی آرزو میکنید که کاش بود!
ایجاد اعتمادبهنفس در کودکان به این معناست که به آنها کمک کنیم خودششان باششند. باید به آنها نشان بدهیم به صرفِ بودنشان، عزیز و دوستداشتنی هستند. باید آنها را یاری کنیم تا نقش و جایگاه خاص خود را در جهان پیدا کنند.
وقتی صحبت از تاثیرپذیری از دوستان به میان میآید، معمولاً تصویر نوجوانانی با لباسهای عجیب و غریب و رفتارهای ناهنجار به ذهن میرسد. اما این تاثیرپذیری مخصوص سنین نوجوانی نیست. این مسئله از میل به مورد تایید بودن و پذیرفته شدن در جامعه سرچشمه میگیرد.