سیارات نزدیک – کاوش در فضا

در کتاب «سیارات نزدیک» در سیزده فصل درباره‌ی چهار سیاره‌ی نزدیک به خورشید می‌خوانیم.

این چهار سیاره به نام سیارات نزدیک معروفند و هم‌زمان با تشکیل خورشید به وجود آمده‌اند. پیرامون اکثر آنها را مخلوطی از گازهای مختلف که در اصطلاح جو نامیده می‌شود، گرفته است. نیروی گرانش، جو پیرامون را در محل خود نگه می‌دارد. هر چه سیاره‌ای بزرگ‌تر باشد، نیروی گرانش آن نیز به همان اندازه قوی‌تر است. زمین و زهره جزء بزرگ‌ترین سیارات نزدیک به شمار می‌روند.

عطارد کوچک‌ترین سیاره در مجموعه‌ی سیارات نزدیک است. به خاطر همین کوچکی، تقریبا فاقد جو است. بخش رو به خورشید آن حدود ۴۰۰ درجه سانتی‌گراد گرما دارد و دمای سطح دور از خورشید، به منهای ۲۰۰ سانتی‌گراد می‌رسد. تحقیق درباره‌ی عطارد به دلیل نزدیکی به خورشید بسیار دشوار است و تا زمان نوشتن این کتاب یک سفینه به این سیاره نزدیک شده و یک کاوشگر دیگر در راه رسیدن به آن است.

زهره بسیار داغ است و دمای سطحش به ۴۸۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد. فشار جو آن تقریبا صد برابر بیشتر از فشار جو زمین است و ابرهای جوی‌اش، اسید سولفوریک دارد که باعث خفگی و سوزش می‌شود. بنابراین اگر انسانی در سطح زهره بایستد بلافاصله مسموم، جزغاله و متلاشی می‌شود!

زمین تنها سیاره‌ایست که دریا و اقیانوس دارد و در نتیجه روی آن حیات وجود دارد. آب و گرمای خورشید شرایط حیات را در کره‌ی زمین فراهم کرده‌اند.

مریخ به سیاره‌ی سرخ معروف است زیرا سطح آن را غبار قرمزرنگی پوشانده است. چهار کاوشگر برای تحقیق و بررسی به مدار مریخ فرستاده شده‌اند و با استفاده از آنها نشانه‌هایی از وجود آب دیده شد. برای همین ستاره‌شناسان فکر می‌کردند که انسان‌های مریخی وجود دارند. اما با عکس‌های پس از آن، متوجه شدند آن آب‌ها خطاهای دید بوده است.

اگر دوست دارید درباره‌ی این سیارات بیشتر بدانید، حتما کتاب سیارات نزدیک را بخوانید.

در پایان کتاب ذیل عنوان تقویم وقایع علم نجوم، برخی رویدادهای علمی و تاریخشان ذکر شده و در ادامه واژه‌نامه و فهرست اعلام نیز آورده شده است.

سیارات نزدیک یک کتاب از مجموعه‌ی شش جلدی کاوش در فضاست. جلدهای دیگر از این قرارند: خورشید، ستارگان دنباله‌دار و سیارک‌ها، ستارگان و کهکشان‌ها، کره‌ی ماه، سیارات دور