شعر برای نوجوانان

مادر

گویند مرا چو زاد مادر

پستان به دهان گرفتن آموخت

 

شب‌ها بر گاهوارهٔ من

بیدار نشست و خفتن آموخت

 

دستم بگرفت و پا به پا برد

تا شیوهٔ راه رفتن آموخت

 

یک حرف و دو حرف بر زبانم

الفاظ نهاد و گفتن آموخت

 

لبخند نهاد بر لب من

بر غنچهٔ گل شکفتن آموخت

 

پس هستی من ز هستی اوست

تا هستم و هست دارمش دوست

 

ایرج میرزا