ترس در کودکان | آشنایی با انواع ترسهای کودکان در سنین مختلف
ترس در کودکان یکی از بخشهای طبیعی و رایج در روند رشد آنهاست. کودکان بهسادگی میترسند و این ترسها در طول زمان تغییر میکند. احساس ترس در واقع واکنشی طبیعی است که به کودکان کمک میکند تا از خود محافظت کنند. با این حال، باید بین ترسهای طبیعی و هراس یا فوبیا تفاوت قائل شد؛ چرا که شدت و تداوم آنها با یکدیگر متفاوت است.
در این مقاله به بررسی انواع ترسها در کودکان میپردازیم و نشان میدهیم که در هر بازهی سنی، کودک ممکن است با چه نوع ترسی مواجه شود.
ترسهای رایج در دوران کودکی
ترس در کودکان میتواند از عوامل مختلفی ناشی شود؛ از جمله تغییرات رشدی، ناپختگی مغز، تخیل قوی و وابستگی عاطفی. در ادامه، ترسهای رایج هر گروه سنی را مرور میکنیم:
از تولد تا ۶ ماهگی
نوزادان در این سن از صداهای بلند میترسند. قطع ارتباط دیداری، شنیداری یا لمسی با والدین نیز برای آنها بهنوعی هشدار محسوب میشود، چرا که هنوز درک پایداری اشیاء بهطور کامل در مغزشان شکل نگرفته است.
۷ تا ۱۲ ماهگی
در این دوره، نوزاد کمکم یاد میگیرد که اشیاء و افراد بازمیگردند و رابطه علت و معلولی را درک میکند. همچنان از صداهای بلند، حرکات ناگهانی و افراد غریبه میترسد.
۱ سالگی
ترس از جدایی از والدین در این سن برجسته است و ممکن است تا حدود ۶ سالگی ادامه داشته باشد. وابستگی شدید به والدین باعث بروز نگرانی و ترس در زمان دوری میشود.
۲ سالگی
کودک در این سن از حیوانات، اشیای بزرگ و محیطهای تاریک بهویژه هنگام تنهایی میترسد. هر تغییری در برنامه روزمره ممکن است او را دچار اضطراب و ترس کند.
۳ تا ۴ سالگی
با رشد تخیل، کودک میتواند اتفاقات ترسناک را در ذهنش تجسم کند. خوابهای ترسناک، هیولاها، ماسکها و تاریکی جزو ترسهای شایع در این دوره هستند.
۵ تا ۶ سالگی
ترس در این سن بیشتر به خطرات فیزیکی، ارواح، جادوگران و موجودات خیالی مربوط میشود. ترس از رعد و برق و تنهایی در خواب نیز رایج است.
۷ تا ۸ سالگی
کودکان در این سن هنوز ممکن است از تاریکی بترسند و تمایل دارند در بازیها یا فعالیتها تنها نباشند. ترس از مرگ، تصادف، سقوط هواپیما یا سایر حوادث ناخوشایند در این سن مطرح میشود.
۹ تا ۱۲ سالگی
ترس در کودکان در این سن بیشتر به دنیای واقعی و فشارهای اجتماعی مربوط میشود. اضطراب امتحان، نگرانی از ظاهر، آسیب دیدن و مرگ، از جمله ترسهای رایج این دوره هستند.
نوجوانی
در دوران نوجوانی، ترسها پیچیدهتر و عمیقتر میشوند. روابط اجتماعی، نگرانیهای خانوادگی، اضطراب درباره آینده، مسائل سیاسی و ترس از بلایای طبیعی میتوانند منبع ترس باشند. برخی نوجوانان برای کاهش این ترسها به خرافات یا افکار غیرمنطقی پناه میبرند.
سخن پایانی
شناخت ترس در کودکان در مراحل مختلف رشد، به والدین و مربیان کمک میکند تا بهتر با احساسات کودک برخورد کرده و او را در مسیر رشد عاطفی سالم همراهی کنند. ترسها اگر بهدرستی درک و مدیریت شوند، میتوانند به تقویت احساس امنیت، خودآگاهی و حتی تابآوری در کودکان منجر شوند.
گردآوری و ترجمه: آذین بذرافشان