آموزش دستشویی رفتن به کودکان با نیازهای ویژه

زمان و چگونگی از پوشک گرفتن کودکان می تواند موضوع چالش برانگیزی برای والدین کودکان با نیازهای ویژه باشد. هیچ والدی مایل نیست فرزند را مجبور به انجام  کاری کند که احتمالا انجام آن کار غیر ممکن است، اما اگر کودک بتواند در انجام این امر مهم که مرتبط با مراقبت شخصی است به موفقیت برسد تاثیر شگرفی بر اعتماد به نفس وی خواهد داشت.

والدین کودکانی که ناتوانی ذهنی، جسمی و یا تاخیر رشدی دارند احتمالا بیش از سایر والدین از روش درست از پوشک گرفتن به عنوان رشد کلی کودک استقبال خواهند کرد. بجای تمرکز بر روی خطاهای کودکان –که اجتناب ناپذیر است-  والدین می توانند از این فرصت استفاده کرده و بهترین راهی را که کودک از آن طریق آموزش می بینند را بیابند و این راه را به گونه ای استفاده کنند که کودک میتواند در آن موفق شود.

از پوشک گرفتن کودکان با نیازهای ویژه

در این مقاله درمورد روش از پوشک گرفتن کودکان با نیازهای ویژه صحبت خواهیم کرد:

• علائم آمادگی کودک
• چالش های جسمانی
• اختلالات بینایی
• اختلالات شنوایی
• مشکلات خودداری
• اسپین بیفیدا و آسیب نخاعی
• اختلالات رفتاری
• ناتوانی های جسمی و اختلالات رشدی

علائم آمادگی کودک برای آموزش رفتن به دستشویی

اگر والدین کودکان با نیازهای ویژه به راهنما، دستورالعمل، همراهی پزشک متخصص اطفال یا هر فرد متخصص دیگر و یا گروه های حمایتی دسترسی داشته باشند، آموزش از پوشک گرفتن به بهترین نحو انجام خواهد شد. اولین قدم آن است که مشخص کنید آیا فرزند شما آماده از پوشک گرفته شدن هست یا خیر.

علایم آمادگی از پوشک گرفته شدن کودک شما مشابه با کودکان دیگر است:

• آیا کودک شما آگاه به تفاوت خشک بودن و خیس بودن هست؟
• آیا میتواند به مدت طولانی خشک بماند؟
• آیا میتواند تشخیص دهد چه زمانی نیاز به دفع ادرار یا مدفوع دارد؟
• آیا میتواند به موقع خود را به دستشویی یا لگن برساند؟
• آیا میتواند خودش شلوارش را بیرون آورده و بپوشد و یا آمادگی آموزش دیدن دارد؟
• آیا به اندازه ای آمادگی دارد که بتواند مرحله بعد را آغاز کند؟

اگر فرزند شما در فاز مقاومت است و برای وارد شدن به این چالش آمادگی کافی ندارد و یا نمی‌خواهد مانند سایر کودکان رفتار کند بایستی اندکی بیشتر صبر کرده و وی را برای وارد شدن به این چالش آماده کنید.

اگر گمان کردید که کودکتان آماده است، نظر پزشک متخصص اطفال فرزندتان را نیز جویا شوید. پزشک میتواند با معاینه فرزندتان ارزیابی های جسمانی و راهکارهایی برای نیازهای خاص کودک شما ارائه دهد. همچنین پزشک می‌تواند اطلاعاتی را که قبل از شروع نیاز دارید در اختیار شما قرار داده و وسایل ویژه‌ای که ممکن است مناسب شما باشد به شما معرفی کند.

لازم است که قبل از شروع این فرایند خود را از لحاظ احساسی آماده کنید. معمولا کودکان با نیاز های ویژه دیرتر از کودکان دیگر –مثلا پنج سالگی یا دیرتر- فرایند از پوشک گرفته شدن را آغاز میکنند(به طور قطع کودکانی که ناتوانی های شدید جسمی دارند احتمال اینکه برای پوشیدن لباس و رسیدن به دستشویی همواره به کمک نیاز دارند). ممکن است استفاده از توالت برای برخی کودکان ساده و برای برخی غیر قابل فهم باشد. حتما گاهی ادرار یا مدفوع فرزندتان خواهد ریخت، باید برای مواجه با چنین موقعیت هایی صبور و بذله‌گو باشید. کمک گرفتن از همسر یا سایر نزدیکان و دوستان می‌یتواند کار هوشمندانه‌ای برای شما و فرزندتان باشد.

بیشتر بخوانید: هر آنچه درباره کودک معلول باید بدانیم

چالش های جسمانی 

بسیاری از مشکلات و بیماری های جسمی ممکن است مانع از آن شود که کودک شما کاملا از پوشک گرفته شود و یا از توالت به درستی استفاده کند. اگر با چنین وضعیتی مواجه شدید، ببینید کدام ناتوانی جسمی او بر فرایند از پوشک گرفتن او تاثیر گذاشته و برای حل آن چه میتوانید بکنید. اگر کودک شما نمیتواند نیاز به دفع ادرارش را حس کند، در نشستن روی لگن یا توالت مشکل دارد، یا بعد از استفاده از کیسه استومی لازم است مجدد نشستنش روی توالت تنظیم شود؛ در این شرایط کودک شما به کمک بیشتری از سمت شما یا سایر مراقبانش نیاز دارد.

اختلالات بینایی

کودکانی که دچار اختلالات بینایی یا کم بینایی هستند تجارب ناخوشایندی خواهند داشت. آنها قادر به دیدن استفاده خانواده و دوستانشان از توالت نیستند و بنابراین نمی‌توانند رفتار آنها را تقلید کنند. اینکه لگن کجای دستشویی قرار داده شده است، چطور روی توالت باید نشست چطور ادرار داخل لگن میریزد، چطور بعد از تمام شدن ادرار یا مدفوع می‌توان خود را تمیز کرد و بسیاری جزئیات دیگر از مواردی هستند که فهمشان برای کودکی که می‌بیند ساده است اما برای کودکی که نمی‌بیند دشوار خواهد بود. بدون داشتن قوه بینایی، کودکان شما بیشتر بر زبان و صحبت کردن تکیه خواهد کرد. بنابراین احتمالا شما اندکی بیشتر برای شروع این کار باید صبر کنید تا او کاملا متوجه صحبت های شما بشود – مثلا تا سه یا چهار سالگی (یا حتی دیرتر، در نظر داشته باشید که بعلت نابینایی تاخیر در گفتار بروز خواهد کرد).

زمانی که شما آماده اید که فرایند از پوشک گرفتن را برای کودک خود آغاز کنید، زمانی که از سرویس بهداشتی استفاده می‌کنید او را همراه خود به سرویس بهداشتی ببرید. به او اجازه آشنا شدن با سرویس بهداشتی را بدهید(اطمینان حاصل کنید که دستشویی تمیز و با بوی خوش باشد که او را ترغیب به بازگشتن به این مکان کند). دستان او را روی شانه هایتان قرار دهید تا بتواند حس کند که شما روی توالت نشسته اید. توضیح دهید که چه می‌کنید و چرا این کار را انجام می‌دهید. محل قرارگیری دستمال توالت یا شلنگ را به او نشان دهید. او را از محل قرار گیری سینک دستشویی آگاه کنید.

آموزش دستشویی رفتن به کودکان با نیاز ویژه بینایی

زمانی که یک لگن داخل سرویس بهداشتی قرار دادید او را به سمت لگن راهنمایی کرده و اجازه دهید با آن آشنا شود. در طول پروسه از پوشک گرفتن، همواره لگن را در جای مشخصی قرار دهید.  زمان های دیگر هم با او در مورد توالت و استفاده از آن صحبت کنید- اشاره کنید که اغلب افرادی که او می‌شناسد از توالت استفاده می کنند و توالت رفتن نشانه کودکی است که میتواند از خودش مراقبت کند.

زمانی که خودش شروع به استفاده از لگن کرد، لازم است که مسیر رفتن به دستشویی را عاری از وجود هرگونه مانعی بکنید. استفاده از لگنی که موقعی که ادرار در کاسه لگن ریخت شروع به آهنگ زدن کند میتواند این فرایند را جذاب‌تر کند. زمانی که او با استفاده از توالت راحت‌تر شد، در هر مکان عمومی هم او را به دستشویی ببرید. او را با شکل و شمایل دستشویی های مختلف آشنا کنید در نتیجه به او کمک می‌کنید زمانی که خانه نیست برای دستشویی رفتن اعتماد به نفس کافی داشته باشد و اتفاقی منجر به ریختن ادرار یا مدفوعش نشود. فراموش نکنید که با تحسین کردن، بغل کردن یا رفتار مورد علاقه اش او را در این مسیر تشویق کنید.

اختلالات شنوایی

کودکانی که ناشنوا هستند و یا دچار مشکلات شنیداری می‌باشند ممکن است بسته به توانایی ارتباط برقرار کردنشان با دیگران در فرایند یادگیری با چالش مواجه بشوند یا نشوند. کودکی که مسلط به زبان اشاره است می‌تواند به ترکیبی از مشاهدات دیداری و توضیحی که شما به او می‌دهید تکیه کرده و متوجه شود در انتظار چه اتفاقی باید باشد. کودکانی که هنوز توانایی فهم اشارات شما ندارند، هنوز برای شروع از پوشک گرفته شدن آمادگی ندارند.

نکته کلیدی در آموزش دستشویی رفتن به کودکان با نیازهای ویژه در چنین شرایطی، ساده نگاه داشتن پروسه آموزش است. زمانی که این مفهوم را به کودک معرفی می‌کنید بر جوانب دیداری تاکید کنید: به کودکتان اجازه دهید شما را هنگام استفاده از دستشویی ببیند(و حتی بهتر از کودکان دیگر) و کتاب های مرتبط در این زمینه را به او نشان دهید. از علامت های بدنی برای کلمات مرتبط مثل ادرار، مدفوع، لگن، خیس، خشک و باید برم دستشویی) استفاده کنید. از این علائم هر زمان که می‌خواهید خودتان یا با فرزندتان به دستشویی بروید از این علامت استفاده کنید- نشان دادن کلمه «خیس» با صورت ناراحت هنگام عوض کردن پوشک، یا «خشک» با صورت شاد موقع تمام شدن پوشک کردن. هرچقدر شما مصمم تر بوده و بر علائم تان مصر باشید کودکتان بدون نیاز به توضیحات اضافه ای دستشویی رفتن را خواهد آموخت. زمانی که در این فرایند موفق شد حتما او را با در آغوش گرفتن، ستاره زدن در جدول دستشویی یا حتی آبنبات و … تشویق کنید.

مشکلات خودداری

برخی شرایط تاثیری روی توانایی فهم بچه از پروسه از پوشک گرفتن نخواهند داشت اما پروسه را برای کودک دشوار خواهند کرد. کودک شما ممکن است از تلاش کردن برای خشک ماندن خسته شود و از این کار دست بردارد. بهترین راه حل برای این مشکل، گذاشتن کودکتان در یک جدول زمانبندی منظم لگن است. با قرار دادن وی به طور مرتب روی لگن (یادآوری کردن به او در هر ساعت یا دیدن دستشویی) دیگر نیاز نخواهید داشت که مرتب به او متذکر شوید که برای انجام نیاز ضروری جسمانی اش لازم است دست از کارهای دیگرش بکشد. هر ساعت رفتن به دستشویی میتواند مانند مسواک زدن یا دریافت انسولینش تبدیل به عادت شود.

فلج مغزی

کودکانی که دچار فلج مغزی هستند نه تنها ممکن است در رشد کنترل ادرارشان کند باشند بلکه ممکن است آگاهی کافی بر روی مثانه شان نداشته باشند تا بتوانند فرایند از پوشک گرفتن را در سن دو یا سه سالگی آغاز کنند. اگر

کودک شما دچار فلج مغزی است لازم است قبل از شروع آموزش، به او برای افزایش آگاهی اینکه نیاز دارد به دستشویی برود کمک کنید(موردی که شما می‌توانید از روی آنکه اندام تناسلی اش را می‌مالد یا به طو مضطربانه ای بیقرار است متوجه شوید). او بایستی بتواند ادرار کردنش را تا زمانی که روی لگن بنشیند به تعویق بیندازد. همچنین کودک باید توانایی بیرون آوردن لباسش و سپس نشستن روی لگن را داشته باشد. مجدد میبینیم که این مسائل اشاره به این موضوع دارد که بهتر است فرایند از پوشک گرفته شدن به زمانی که کودک بزرگتر شده است موکول گردد.

این احتمال وجود داد که محدودیت در انجام فعالیت های فیزیکی، تون عضلانی یا داروها منجر به بروز یبوست در کودک شما شود بنابراین زمانی که پروسه از شیر گرفتن را آغاز کردید حتما به رژیم غذایی فرزندتان توجه داشته باشید. در نظر داشته باشید که کودک به میزان کافی آب بنوشد و فیبر بخورد. با استفاده از لباس هایی با بست های نواری و یا کمربندهای الاستیک شل فرایند بیرون آوردن لباس را برای کودک تسهیل کنید(ممکن است کودک راحت تر باشد که خوابیده لباس خود را بیرون بیاورد).

به دلیل آنکه کودک در استوار نگه داشتن پشتش با مشکل مواجه است لازم است لگن هایی برای او تهیه کنید که در پشت و کناره ها دارای تکیه گاه هستند (لگن هایی که در کنج دیوار تنظیم میشوند بسیار مناسبند به دلیل آنکه پشتی با زاویه راست کودک را در موقعیتی قرار میدهد که شانه هایش جلو، باسن خم شده و زانوها جدا هستند). اگر فرزند شما دارای ناتوانی شدید است میتوانید با نشستن روی صندلی که ظرف لگن بین دو زانو تعبیه شده شروع کنید. کودکتان را در حالیکه پشتش به شماست روی لگن قرار دهید و او را تا زمانی که ادرار یا مدفوع کرد در این حالت نگه دارید. سپس، میتوانید او را به لگنی که تکیه گاه های لازم را دارد منتقل کنید.

اسپینا بیفیدا و آسیب نخاعی

مهره ششکااف یا اسپینا بیفیدا(Spina bifida)، آسیب نخاعی یا تومور های نخاعی باعث بروز مشکلاتی در پروسه از پوشک گرفتن برای کودک با این میاز ویژه می شود. اما  به دلیل آنکه کودکان با این آسیب هرگز قادر به آن نخواهند بود  که نسبت به زمان دستشویی رفتن آگاهی پیدا کنند، به ندرت کودکان با این وضعیت میتوانند به طور کامل از توالت استفاده کنند. به هرحال شما می‌توانید به کودک خود آموزش دهید که به طور زمان بندی شده به وسیله کتتر ادرار خود را تمیز کند و همچین بر روی زمان بندی دفع مدفوع داشته باشد؛ یک رژیم غذایی با فیبر زیاد و نوشیدن مایعات فراوان میتواند این پروسه را تسهیل کند. گاهی اوقات ممکن است به نرم کننده مدفوع یا حتی یک شیاف یا تنقیه نیاز پیدا کنید. به دلیل آنکه بیرون آوردن شلوار برای کودک شما دشوار است اطمینان حاصل کنید که لباسش دارای بندهای نواری باشد. اجازه دهید اگر لازم است کودک برای بیرون آوردن شلوارش روی زمین دراز بکشد.

ممکن است والدین کودکانی که ناتوانی جسمی مانند ضایعه نخاعی یا اسپینا بیفیدا دارند بخاطر تمرکزشان روی وسایل کمکی از حمایت حسی و شناختی از کودکشان در پروسه از پوشک گرفتن غافل شوند. فراموش نکنید که زمانی که لگن را گوشه دستشویی نصب کردید با کودک در مورد آن صحبت کنید و او را برای استفاده از آن تشویق کنید. زمانی که کودک کمی در برابر این پروسه مقاومت می‌کند آرامش خود را حفظ کنید و سعی کنید بر روی جدول زمان بندی خود باقی بمانید- مگر اینکه تجربه کودک اصلا خوب نباشد و کودک نیاز داشته باشد که خود ا برای چالش های بیشتر آماده کند. به او تمام اطلاعاتی نیاز دارد بدهید. توجه و حمایت خود از کودک را دریغ نکنید.

آموزش دستشویی رفتن در کودکانی که اختلالات رفتاری دارند

نوع تجربه شما در پروسه پوشک گرفتن کودکی که دچار مشکلات رفتاری، فکری  یا رشدی هستند بسیار وابسته به خلق و خو، الگوهای رفتاری و شرایط همزیستی کودک می باشد. در این خصوص، آگاهی والدین درمورد ضعف و قوت کودک، تمایلات و علائق وی به کودک کمک کند که این فرایند را به خوبی طی کند.

آموزش دستشویی رفتن بخصوص میتواند برای والدین کودکانی با مشکلات فکری،رشدی یا رفتاری دشوار باشد – از این مشکلات میتوان به اتیسم، سندرم الکل جنینی (FAS)، اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) و همچنین کمبود تمرکز/ اختلال بیش فعالی (ADHD) نام برد. بسیاری از کودکان با این شرایط ممکن است زیاد مشتاق به واکنش نشان دادن در برابر محرک های اجتماعی مثبتی که کارکرد خوبی دارند، نباشد مانند «چه پسر بزرگی!» یا توان واکنش نشان دادن را نداشته باشند. به همین خاطر جایزه های کوچک مثل آبنبات و یا یک اسباب بازی ممکن است موثر باشد.

در بسیاری از موارد تطبیق خود با هرگونه تغییری در برنامه زمان بندی بسیار دشوار خواهد بود. برخی از کودکان نسبت به لمس شدن یا سایر ورودی های حسی بسیار حساسند و زیاد بیرون آوردن و پوشیدن لباس، نزدیکی به یک بزرگتر یا ناآشنایی با محیط دستشویی ممکن است آنها را ناراحت کند. آشنایی با مفهوم لگن ممکن است برای کودکان با اختلالات رفتاری دشوار باشد، به دلیل آنکه این کودکان به سختی میتوانند از رفتار والدینشان تقلید کنند. این پیچیدگی ها مجدد نشان میدهد که زود شروع کردن فرایند از پوشک گرفتن میتواند منجر به خستگی کودک شما شود و باعث شود بداخلاقی کند یا در این پروسه با شما همکاری نکند.

تمام کودکان با این شرایط را میتوان از پوشک گرفت و به آنها آموزش داد چگونه از توالت استفاده کنند- هرچند در برخی کیس ها ممکن است یک سال یا بیشتر طول بکشد. اولین قدم آن است که تشخیص دهید آیا کودک شما آماده است یا خیر. اولین نشانه ای که میتوانید تشخیص دهید کودک برای شروع از پوشک گرفتن آماده است آن است که کودک بتواند برای یک ساعت یا بیشتر خشک بماند، از زمان نیاز به دفع ادرار یا مدفوع خود آگاه است و از اینکه خیس یا کثیف باشد ناخوشنود است. لازم است کودک توسط متخصص اطفال معاینه شود زیرا ممکن است کودک دچار یبوست یا مدفوع شل باشد و این موضوع منجر به بروز مشکلاتی در پروسه آموزش دستشویی رفتن شود.

زمان آموزش دستشویی رفتن

زمانی که شما تصمیم گرفتید که این آموزش را آغاز کنید کودک خود را زیر نظر گرفته و رفتارهای خاص او و موانعی که ممکن است پروسه آموزش را دشوار کند را در نظر بگیرید. اگر کودک دوست ندارد وارد دستشویی شود ببینید دلیل این عدم تمایل چیست؟ بوی بد دستشویی؟ زمین سرد؟ فلاش تانک؟ بعد از یافتن دلیل سعی کنید در صورت امکان آن را از میان بردارید یا تغییرش دهید. (تمیز کننده را تغییر دهید، جوراب به پای کودک کنید، لگن او را از توالتی که صدا میدهد دور کنید). اگر نخواهید مدام به او یاداوری کنید که به دستشویی برود آیا علامتی میبینید که او را به دستشویی ببرید؟ چه زمانی و چه مدت بعد از غذا خود ادرار یا مدفوع میکند؟ چه غذاها، اسباب بازی هایی را دوست دارد؟ میتوان از این موارد به عنوان جایزه در پروسه از پوشک گرفتن استفاده کرد.

بهترین روشی که کودک یاد میگیرد چیست؟ – با نشان دادن قاطعانه اما نرم فیزیکی (در زمان های منظم روی لگن نشانده شود. آیا یک روتین سمی شامل یک سری مراحل ساده و قابل پیش بینی است. این مراحل باید به کودک بارها و بارها توضیح داده شوند و با عکس یا یک چارت به کودک نشان داده شوند یا نیاز به ابراز نظرات زیاد و مکالمه با کودک بدون ایجاد مقاومت در او ست؟

زمانی که شما تنظیمات لازم در محیط اطراف کودک و سبک تدریس خودتان ایجاد کردید، زمان آن است که شروع کنید. برخی والدین مایلند پروسه آموزش را با استفاده از لگن شروع کنند- کودکشان را به طور مرتب روی لگن بگذارند و وقتی ادرار یا مدفوع کرد به او جایزه دهند-. دیگر والدین –بخصوص والدینی که کودکشان در برابر دستشویی رفتن مقاومت میکند- ممکن است از قدم های اولیه تر شروع کنند. ابتدا ممکن است زمانی که کودکشان وارد دستشویی شد به او پاداش دهند، سپس برای زمانی که کودک به لگن نزدیک شد سپس برای نشستن روی آن و نهایتا برای استفاده از لگن کودک خود را مورد تشویق قرار دهند. برای آسان تر کردن این پروسه به کودک اجازه دهید ابتدا تنها لباس زیر به تن داشته باشد یا هیچ چیزی زیر کمرش نپوشیده باشد. مدیریت لباس پوشیدن را میتوان در انتهای پروسه آموزش داد.

ممکن است کودک شما در مقابل انجام این عادت جدید مقاومت نشان دهد. لازم است که مصمم باشید –قاطعانه اما واقعی- . اگر خارج از دستشویی ادرار یا مدفوعش ریخت ناخوشنودی خود را نشان دهید اما او را تنبیه نکنید. اگر کلام در کودک موثرتر است جملات ساده برای او به کار ببرید «خیس؟! نه!» . کودک شما انتظار خواهد داشت که در زمان های تعیین شده به دستشویی برود و حتی ممکن است اگر دفع اتفاق نیفتاد ناراحت شود. تا این زمان، بایستی به خود یاداور شوید که این مراحل چقدر میتواند برای کودک دشوار باشد. همچنین باید به دنبال نیروی کمکی برای زمانهایی که خسته اید و صبر خود را از دست داده اید باشید.

ناتوانی های جسمی و اختلالات رشدی

بسیاری از کودکان که دچار تاخیر در رشد هستند، اختلال رشدی یا اختلال رشد فراگیر (مثلا اتیسم) را میتواند آموزش داد که به دستشویی بروند هرچند این پروسه ممکن است بین چند ماه تا یک سال و یا حتی بیشتر طول بکشد. زمانی که کودک به سطح کمی از توانایی گفتار رسید، میتوانست لباس هایش را خودش بیرون بیاورد یا بپوشد (احتمالا کمی با کمک شما) و یا توانست بفهمد چه زمانی به دستشویی رفتن نیاز دارد این فرایند برای شما و کودک راحت تر خواهد شد. زمانی که خواستید آموزش را شروع کنید به یاد داشته باشید که دستورالعمل ها را در ساده ترین حالت ممکن ارائه دهید. با چک کردن پوشک او شروع کنید و زمانی که نیاز به تعویض داشت با کلمات ساده و غیر قضاوت کننده مثلا «خیس» شروع کنید. سرتان را تکان دهید و زمانی که پوشکش را تعویض کردید لبخند بزنید و بگویید «خشک». اگر مهارت های زبانی او بسیار ضعیف است میتوانید بجای حرف زدن از علائم بدنی جایگزین برای کلمه «خیس، خشک، لگن، وقت دستشویی رفتن و …» استفاده کنید. با بردن او به دستشویی با خودتان زمانی که به دستشویی رفتن نیاز دارید شروع کنید. لبخند بزنید و بگویید «خشک» وقتی کارتان تمام شد و شلوارتان را بالا کشیدید. اگر امکان داشت به مشاهده سایر کودکان که به دستشویی میروند نیز بنشینید. ممکن است کودک راحت تر بین خودش و کودکان دیگر ارتباط پیدا کند تا بین خودش و شما. اگر عروسک مورد علاقه دارد، آن را روی لگن بنشانید و نشان دهید که عروسک از لگن استفاده می‌کند.

زمانی که کودک آماده استفاده از لگن بود، در زمان های تعیین شده او را روی لگن بنشانید. تلاش کنید که او را به مدت پنج تا ده دقیقه روی لگن بنشانید – با او همراه باشید، برایش کتاب بخوانید، آهنگ های کودکانه برایش پخش کنید. زمانی که کودک در لگن ادرار کرد با یک لبخند بزرگ بر روی لبتان بگویید «جیییش» (یا هر کلمه دیگری که برای این اتفاق در نظر گرفته اید) کمک کنید خود را تمیز کند و با خوشحالی به او بگویید «خشک!» و تشویقش کنید. درمان های غذایی اغلب بسیار موثر هستند و پس از آموزش می توان آنها را حذف کرد. به تدریج و با تکرار کافی او ارتباط آنها را تشخیص میدهد.

کودکان با ناتوانی فکری یا تاخیر رشدی در هر زمان تنها یک مرحله را خواهند آموخت. از کودک خود انتظار نداشته باشید که نیاز خود به دستشویی را اعلام کند، شلوارش را پایین بکشد، از لگن استفاده کند ، خودش را تمیز کند و دستانش را بشوید. همه در یک زمان! آموزش دستشویی رفتن زمانی با موفقیت انجام میپذیرد که مراحل را یکی یکی انجام دهید . نکته ای که بسیار حائز اهمیت است انگیزه دادن به کودک برای دستیابی به موفقیت های کوچک است.

 

در آخر

برای آموزش دستشویی رفتن در کودکان با نیازهای ویژه نیاز هست مطمان شویم که زمان از پوشک گرفتن انها فرارسیده است. در این کودکان با توجه به نوع اختلالی که دارند ممکن است پروسه از پوشک گرفتن کمی طولانی تر شده و یا در سنینی بالاتر این فرایند شروع شود. اگر شما هم کودکی با نیازهای ویزه در اطراف خود دارید به شما خرید کتاب برای کودکان معلول  از طریق وبسایت هدهد و یا با تماس تلفنی پیشنهاد می شود.

 

 

 

مترجم: حمیده بهبودزاده

 

منبع:

https://healthychildren.org/English/ages-stages/toddler/toilet-training/Pages/Toilet-Training-Children-with-Special-Needs.aspx