شازده کوچولو

من خلبان هواپیمایی بزرگ بودم که یک‌باره در میان صحرای آفریقا به زمین افتاد. نه مکانیسینی به همراه داشتم و نه مسافری. برای همین تصمیم گرفتم خودم به‌تنهایی از عهده‌ی مشکل بربیایم. مسئله‌ی مرگ و زندگی در بین بود. چنین شرایطی را می‌توانید تصور کنید؟ البته ماجرا به همین جا ختم نشد. چون دقیقاً فردای آن روز در وسط بیابانی که نه انسانی بود و نه دسترسی به آب و آبادانی وجود داشت، هم‌زمان با سپیده‌ی صبح، صدای بچه‌ای مرا از خواب بیدار کرد. بله، یک پسربچه؛ کسی که از من می‌خواست برایش گوسفند بکشم! آن هم نه هر گوسفندی، گوسفندی که بی‌حال نباشد و روی سرش هم مثل قوچ شاخ نداشته باشد. تازه بزرگ هم نباشد، چون پسربچه می‌گفت خانه‌اش خیلی کوچک است! مثل برق‌زده‌ها از جا پریدم و کمی بعد داشتم نقاشی می‌کشیدم. بله، دقیقاً درست وسط یک بیابان بی‌آب‌وعلف، من داشتم نقاشی می‌کشیدم. اما آن پسربچه از کجا آمده بود؟ گوسفند را برای چه کاری می‌خواست؟ و خانه‌ی کوچکی که از آن حرف می‌زد کجا بود؟ جواب این سؤال‌ها را نمی‌دانستم اما اسم او را گذاشتم «شازده کوچولو».

کتاب «شازده کوچولو» داستانی شاعرانه‌، زیبا و تفکربرانگیز دارد و «خوانده‌شده‌ترین» و «ترجمه‌شده‌ترین» کتاب فرانسوی‌زبان جهان است که به عنوان بهترین کتاب قرن بیستم در فرانسه انتخاب شد. در این کتاب،  سنت اگزوپری این اثر را در سال‌هایی که جهان درگیر جنگ جهانی دوم بود، نوشت.

سنت ‌اگزوپری یکی از خلبانان نیروی هوایی فرانسه بود، اما موفق شد جوایز ادبی معتبر فرانسه و همچنین  جایزه‌ی کتاب ملی آمریکا را از آن خود کند. عمده‌شهرت وی به واسطه‌ی نوشته‌های تغزلی او با عنوان «زمین انسان‌ها و پرواز شبانه» و کتاب «شازده کوچولو» است. ترجمه‌ی بی‌نظیر محمد قاضی از‌ «شازده کوچولو» نخستین اثری بود که شورای کتاب کودک، در سال ۱۹۸۷، در حوزه‌ی داستان ـ ترجمه برگزید تا به فهرست افتخار IBBY معرفی کند. به باور کارشناسان، از میان ترجمه‌های متعدد این اثر، ترجمه‌ی محمد قاضی و ابوالحسن نجفی بهترین نمونه‌ها هستند.