هفت روز هفته دارم

«هفت روز هفته دارم» داستانی شاعرانه و خیال‌‌انگیز درباره‌ی چشم‌انتظاری یک کودک برای بازگشت پدر به خانه است؛ داستانی درباره‌ی نقاشی‌، روزهای هفته و امیدواری!

اگر از شما می‌خواستند برای هریک از روزهای هفته رنگی انتخاب کنید، شنبه چه رنگی می‌شد؟ یکشنبه چطور؟ برای دوشنبه، سه‌شنبه، چهارشنبه، پنجشنبه یا جمعه چه پیشنهادی داشتید؟

شخصیت اصلی داستان «هفت روز هفته دارم» کودکی است که یک برگ کاغذ چهارخانه دارد و یک جعبه‌ی آب‌رنگ. جعبه‌ی آب‌رنگی که هفت رنگ دارد: خاکستری، سبز، آبی، زرد، قرمز، سیاه و سفید. و پسرک تصمیم می‌گیرد که در هر روز هفته، با یکی از رنگ‌ها، روی کاغذ چهارخانه‌اش نقاشی بکشد. شنبه که از راه می‌رسد، پسرک سراغ کاغذ چهارخانه‌اش می‌رود. جعبه‌ی آب‌رنگش را باز می‌کند و از میان هفت رنگ جعبه، رنگ سبز را انتخاب می‌کند. او در روز شنبه، روی کاغذ چهارخانه،‌ با رنگ سبز یک پرنده نقاشی می‌کند. پرنده‌ای که آزاد و رهاست و اگر بال‌هایش را باز کند تا آسمان‌ها خواهد رفت. اما روز یکشنبه، کودک تصمیم دیگری می‌گیرد. او رنگ سیاه را برمی‌دارد و روی کاغذ چهارخانه‌ با رنگ سیاه برای پرنده یک قفس نقاشی می‌کند! حالا پرنده اسیر است و هرچند آسمان بالای سرش قرار دارد، نمی‌تواند پرواز کند!

اما چرا کودک قفس را انتخاب کرده است؟ آیا پرنده تا همیشه به ماندن در قفس عادت می‌کند؟ به نظر شما، کودک، در باقی روز‌های هفته، با رنگ‌هایی که دارد چه چیزهایی به نقاشی‌اش اضافه خواهد کرد؟ اسارت بیشتر یا آزادی؟

کتاب «هفت روز هفته دارم»، برگزیده‌ی جشنواره‌ی کتاب کودک و نوجوان شده است.