دختری که در مهتاب خود را شست

« دختری که در مهتاب خود را شست » داستان دخترک فقیری است که برای گذراندن روزگار خود ناچار است نزد جادوگر پلیدی کار کند. او هر شب با کوزه‌ای آب که از چشمه می‌آورد و با صابون جادویی که از مادر به یادگار دارد و هیچ‌وقت کوچک نمی‌شود خود را می‌شوید.

اما جادوگر دلش می‌خواهد که او هم مانند خودش بد، زشت و شرور باشد. او شبانه پیوسته در گوش او وسوسه‌های شیطانی زمزمه می‌کند اما صابون جادویی او را در برابر این وسوسه‌ها محافظت می‌کند. جادوگر به‌ناچار نقشه‌ای می‌کشد تا نتواند خودش را بشوید. او دختر را از رفتن به چشمه و آب آوردن و شیر خوردن محروم کرده و او را در اتاقکش زندانی می‌کند. جادوگر کم‌کم به خواسته خود نزدیک می‌شود، خزه‌های مرطوب بر روی بدن دختر رشد می‌کند. تا اینکه یک شب نور مهتاب از شکاف سقف بر دختر می‌تابد و او خود را با نور ماه می‌شوید. جادوگر شکست می‌خورد و دختر برای او ترانه‌های خود را می‌خواند و او را وادار می‌کند تا خود را در چشمه و شیر بشورد و به این ترتیب همه شرارت‌ها از او دور می‌شود.

داستان « دختری که در مهتاب خود را شست » چند نکته را به خواننده یادآور می‌شود، خوبی بر بدی پیروز و همیشه پایدار است و همچنین شست‌وشو جسم و روح را جلا می‌دهد.

درباره مارگریت ماهی، نویسنده کتاب « دختری که در مهتاب خود را شست »:

مارگریت ماهی در سال ۱۹۳۶ در نیوزلند متولد شد و اولین داستانش را در هفت سالگی به چاپ رسید. از آن پس بیش از یک‌صدوهفتاد عنوان کتاب برای کودکان و نوجوانان نوشته است.

ماهی به خاطر تلاش‌های ارزشمندش برای اعتلای ادبیات کودکان در سال ۲۰۰۶ برنده جایزه هانس کریستین اندرسن شد.