برگزیده‌ی شعرهای شهریار

سیدمحمدحسین بهجت تبریزی، ملقب به شهریار، در سال ۱۲۸۵ در تبریز به دنیا آمد. او در هفده‌سالگی به تهران آمد و تحصیلات متوسطه‌اش را در دارالفنون به اتمام رساند. سپس وارد مدرسه‌ی طب شد، اما پیش از فارغ‌التحصیل شدن در این رشته، مدرسه را ترک گفت و به شعر و شاعری روی آورد. هرچند در شاعری متأثر از حافظ بود، تعابیر و اصطلاحات مردم کوچه و بازار و مسائل روز را هم در اشعارش می‌گنجاند. علاوه بر این زبان طنز‌آمیز شعر وی گاه آدمی را به یاد اشعار سعدی می‌اندازد. او ابتدا بهجت تخلص می‌کرد، اما بعدها تخلص شهریار را برگزید. وی علاوه بر اشعار فارسی، منظومه‌ای به زبان آذری به نام «حیدربابایه سلام» دارد. شهریار سرانجام در سال ۱۳۶۷ چشم از جهان فرو بست. کتاب پیش رو «برگزیده ی شعرهای شهریار» برای نوجوانان است.

آهسته باز از بغل پله‌ها گذشت

در فکر آش و سبزی و بیمار خویش بود

اما گرفته دور و برش هاله‌ای سیاه

او مُرده است و باز پرستار حال ماست.

هر کُنج خانه صحنه‌ای از داستان اوست،

در ختم خویش هم به سر کار خویش بود

بیچاره مادرم!

از عصر مشروطه به این سو، شعر فارسی تحول یافته و ویژگی‌هایی پیدا کرده است که از آن با عنوان «شعر معاصر» یاد می‌شود. شعر معاصر فارسی پیوندی استوار با فرهنگ و ادب دیرینه و گنجینه‌ی شعر پارسی کهن دارد. برای همین لازم است که نوجوانان نیز با نمونه‌های برجسته‌ی این اشعار آشنا شوند. کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بنا بر معیار زیبایی، سادگی و قابل فهم بودن اشعار اقدام به گزینش آن‌ها کرده است؛ همچنین سعی شده تا جایی که به کلیت شعرها و خط سیر داستانی حکایات آسیبی نمی‌رسد، بخش‌های دشوار یا غیرضروری آن‌ها حذف شود. معنی برخی لغات دشوار هم که در ابیات مشخص شده، در پانوشت کتاب آمده است. «برگزیده ی شعرهای شهریار» یکی از این آثار است.