جوهری که جان گرفت

داستان «جوهری که جان گرفت» در خانه‌ی ایتن اتفاق می‌افتد. پسری که مادرش را از دست داده و با پدر و خواهر کوچکش (اوتیسم دارد و عاشق خیال‌بافی و داستان‌پردازی است) زندگی می‌کند. کار بابا نوشتن و تصویرگری کتاب‌های کودکان است و محبوبیت زیادی دارد اما بعد از بیماری و مرگ مامان حسابی کم‌حرف و اخمالو شده، در لاک خودش فرو رفته و خیلی وقت است که در خانه مانده و کار نمی‌کند. یعنی انگار ایده‌ای به ذهنش نمی‌رسد که بتواند روی آن کار کند. با این وضع ایتن هم نمی‌تواند برای برنامه‌ی مدرسه از او کمک بگیرد. توی مدرسه همه خیال می‌کنند او هم مثل پدرش هنرمند است و در تصویرگری استعداد دارد. برای همین وقتی در کلاس، برنامه‌ی کتاب‌سازی به راه افتاده، گروه، تصویرسازی‌ کتاب را به عهده‌ی ایتن گذاشته است. حالا ایتن مانده و یک برگه‌ی سفید و نقاشی‌هایی که نمی‌تواند بکشد. اما یک شب در خانه‌ی آنها اتفاق عجیبی می‌افتد.

جوهرِ یکی از طراحی‌های بابا جان می‌گیرد و از توی دفتر بیرون می‌آید و به بخش‌های مختلف خانه سرک می‌کشد. روی بعضی کتاب‌ها آهسته ولو می‌شود و جوهرشان را می‌خورد. این‌طوری حرکت می‌کند و شکل‌های مختلفی به خود می‌گیرد. ایتن با دیدن او در اتاقش جا می‌خورد و می‌ترسد. خیال می‌کند عنکبوتی بزرگ یا یک هیولاست. اما جوهر می‌تواند بنویسد و نقش‌های قشنگ و جورواجور بکشد و حتی به ایتن در نقاشی و تصویرسازی و کارهای کلاسی‌اش کمک کند. این‌طور می‌شود که ایتن برایش اسم انتخاب می‌کند: «جوهرک» و با هم دوست می‌شوند. جوهرک تصمیم می‌گیرد به ایتن نقاشی یاد بدهد و ایتن تصمیم می‌گیرد که موضوع را به پدرش بگوید و در ادامه ماجراهای تازه‌ای اتفاق می‌افتد.

کنت اوپل (۱۹۶۷-) در کانادا به دنیا آمده و در دوازده سالگی تصمیم گرفته نویسنده شود. از همان موقع شروع به نوشتن داستان‌های علمی-تخیلی کرده و دو سال بعد اولین کتابش را به چاپ رسانده و نویسندگی برای کودکان و نوجوانان را ادامه داده است.

سیدنی اسمیت هم در کانادا به دنیا آمده و کتاب‌های زیادی برای کودکان تصویرگری کرده و به جوایز ارزنده‌ای دست پیدا کرده است. او گاهی هم برای مجلات تصویرگری می‌کند. علاوه بر این‌ها می‌تواند روی یک دست بایستد و دوچرخه سواری کند.