میکل آنژ- پیکرتراش و نقاش

صراحت و واقع‌بینی نویسنده در توصیف زیر و بم شخصیت و خلق‌وخوی میکل‌ آنژ، هنرمند دوران رنسانس و تمام دوران، و نیز وجود عکس‌هایی از آثار بزرگ او، این زندگینامه را به کتابی جذاب، معتبر و خواندنی برای مخاطب نوجوان تبدیل کرده است.

رنسانس جنبشی فرهنگی بود که در اوایل سده‌ی چهاردهم در ایتالیا شروع شد. واژه‌ی رنسانس از واژه‌ای لاتین به معنی «تولد دوباره» اقتباس شده است. طی این دوران، توجه به هنر و ادبیات و علوم و اکتشافات جهانی و پیشرفت در آن‌ها در اروپا دوباره جان گرفت. مردم با واکنش علیه فرهنگ کلیسایی قرون وسطا، ارزش‌های تازه‌تری را در جهان انسانی یافتند. حدود قرن هفدهم که دوران رنسانس به پایان رسید، تصور مردم از جهان کاملا عوض شده بود.

میکل‌ آنژ، هنرمندی به تمام معنا رنسانسی بود. او مجسمه‌ها را چنان زیبا می‌تراشیدکه سنگ‌ها زنده به نظر می‌رسیدند. میکل‌ آنژ چندین عمارت و میدان عمومی هم در زادگاهش ایتالیا طراحی کرد و دیوارهایی ساخت اما با مجسمه‌ی سوگ مریم و مجسمه‌ی معروف داوود که از سنگ مرمری عظیم ساخته شده‌اند، به شهرت رسید. طرحی که یاد میکل‌ آنژ را در ذهن مردم زنده نگه داشته است، طرحی است که او کمتر از دیگر طرح‌هایش به آن علاقه داشت: نقاشی سقف نمازخانه‌ی سیستین.